Mijn opa van moederskant was natuurkundige. Niet zomaar een natuurkundige, maar een hele echte. Zo'n eentje die zich bij alles in het dagelijks leven afvroeg welk natuurkundig proces er aan ten grondslag lag. En dit proces dan wilde delen met ons (zijn kinderen en kleinkinderen) en daarbij verwachtte dat wij dezelfde verwondering en interesse hadden.
Helaas.
We hebben mijn opa vaak moeten teleurstellen. Kwantum mechanica? Thermodynamica? De relativiteitstheorie? De Wetten van Maxwell? Ik heb het zojuist speciaal voor mijn blog even opgezocht op Wikipedia.
Dat zijn nageslacht uit voornamelijk alfa's en gamma's bleek te bestaan, vond mijn opa erg jammer. Maar dat dingen vallen als je ze loslaat het gevolg is van natuurkundige krachten en wetten, vond hij dan misschien wel bijzonder: op ons maakte dit in de algemeenheid weinig indruk. Tenzij het natuurlijk om een boterham met pindakaas ging. Want die viel altijd net met de pindakaaskant op de grond. Maar dat was volgens ons vanwege een heel ander soort wet: De Wet van Murphy. En dat had dan weer heel weinig met natuurkunde te maken. Dat was gewoon pech. Toch?
De bèta-kant van mijn opa bracht wel de nodige voordelen met zich mee. Zo snapte mijn opa precies hoe hij de perfecte biefstuk moest bakken (zie ook mijn eerdere verhaal over moleculair koken), wist hij precies hoe hij een kippetje moest pekelen, begreep hij als de beste op welke wijze je zalm zo sappig mogelijk kon serveren, en kon hij de lokale smid uitleggen hoe je zelf het beste een rookoventje moest maken.
Het is daarom ook best wel jammer dat ik niet altijd even goed heb geluisterd als hij weer ging vertellen over moleculen en chemische verbindingen. En daarom is het ook erg jammer dat ik hem niet meer kan vertellen dat ik dit achteraf gezien toch wel heel graag van hem geleerd had. Zeker omdat ik tegenwoordig zelf regelmatig mijn eigen kleine natuurkundige proefjes aan het doen ben in de keuken.
Dat had hij vast heel leuk gevonden om te horen.
GEROOKTE FOREL MET SALIE
Het mooie aan dit recept is dat je geen vet gebruikt. Roken is gezond! Je moet er wel voor zorgen dat je echte goede houtmot gebruikt die bestemd is voor culinaire toepassingen, en geen hout gebruikt uit de houtindustrie. Dat is namelijk niet zo gezond.
Wat heb je nodig?
- Een rookoven voor op je gasfornuis (of maak er zelf eentje: zie hier)
- Houtmot (in de winkel vind je verschillende varianten)
- Paar blaadjes laurier (droog)
- Wat jeneverbessen
- Wat gedroogde rozemarijn
- Twee forellen
- 2 tenen knoflook
- 4 blaadjes salie
- Zout naar smaak
Hoe maak je het klaar?
- Zet je rookalarm uit (op eigen risico).
- Was de forellen schoon en dep ze droog.
- Meng het zout met de salie en fijngehakte knoflook en vul hier de forellen mee. Laat de forellen zo even een kwartiertje liggen. Dat maakt het vlees straks sappiger.
- Doe twee eetlepels houtmot met de jeneverbessen en gedroogde laurier onderin je rookoventje. Bedek dit met het aluminiumplaatje.
Dit is eigenlijk grof zaagsel ipv houtmot, maar wel voor culinaire toepassingen. Dus dit kan ook. - Zet een rooster op het aluminiumplaatje en leg hierop de forellen. Zoals je ziet op de foto heb ik er ook wat groentes naast gelegd.
- Zet het oventje op het fornuis, zet de vlam op laag en schuif de deksel halfdicht. Zodra je rook ziet, kun je de deksel helemaal dichtschuiven.
- Check na ongeveer 20 minuten of je forelletje al klaar is. Bij mij duurde het 30 minuten, maar elk fornuis is anders.
- Eet smakelijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten