Belofte maakt schuld (en een heerlijke pastasaus met wild zwijn)

Is het je opgevallen? Ik ben een aantal afspraken niet nagekomen…

Zo beloofde ik in mei 2013 dat ik met een rubriek zou beginnen: “Wat te doen met…?”. Het idee was dat ik allemaal bijzondere ingrediënten (voornamelijk groenten) centraal zou stellen en je dan tips zou geven hoe je deze zou kunnen gebruiken in de keuken.  Ik heb het bij 1 verhaal gehouden….

Shame on me.

Ik kwam met nieuwe beloftes aan jullie in september. Opnieuw stelde ik een groente centraal (ditmaal de snijbiet , geroerbakt met knoflook en pepertjes) en ik beloofde jullie snel te voorzien van een heerlijk recept voor varkenshaas dat perfect bij deze snijbiet zou passen.

Jullie wachten nog steeds....

Tenslotte beloofde ik in oktober het heerlijke recept van een Toscaanse ragù met wild zwijn en knoflook (héél veel knoflook). Maar ook dat recept hebben jullie niet van mij gekregen. En dat terwijl de winter langzaam maar zeker haar einde nadert (écht waar), en die ragù misschien wel het lekkerste is als het buiten koud is en je binnen lekker bij de kachel kunt wachten terwijl de saus op je fornuis staat te pruttelen.

Belofte maakt schuld, maar ik vond het moeilijk om te beslissen welk recept ik jullie als eerste moest geven.

a.        Moest ik verder gaan met de rubriek wetende dat ik een paar lekkere recepten paraat heb met interessante ingrediënten zoals aardpeer, little gem, en/of zoete bataat?  Of:

b.      Moest ik jullie nu dan eindelijk dat recept van varkenshaas met gorgonzola geven? Met een saus die zo heerlijk is, dat je gewoon vergeet om het vlees op te eten…  Maar:

c.       Wat moest ik dan doen met het wild zwijn? Met dat recept dat juist zo lekker is als het buiten nog een beetje koud is en waar jullie anders nog máánden op zouden moeten wachten?!

Little gem (klein kropslaatje)

Goed. Die laatste overweging gaf uiteindelijk de doorslag: jullie krijgen het recept voor een volle aromatische pastasaus met wild zwijn:  heerlijk gekruid met kruidnagel en knoflook. En heerlijk mals door het zachtjes stoven in de rode wijn.

En mocht de echte winter ons land dit jaar echt niet meer passeren, dan kun je het gerecht ook prima zachtjes op het vuur laten pruttelen terwijl je,  aan de TV gekluisterd, Sven Kramer en zijn kornuiten de ene na de andere gouden medaille ziet binnenhalen tijdens de winterspelen in Sotsji .  

“Pappardelle con cinghiale” (ca. 4 personen)

·         250 gram gehakt van wild zwijn (poelier)

·         400 gram tomatenblokjes (blik)

·         5 knoflooktenen (in plakjes)

·         1 dikke tak bleekselderij

·         2 laurierblaadjes

·         3 kruidnagels

·         1 tak rozemarijn

·         500 gram verse pappardelle (dikke lintpasta)

·         300 ml chianti (en extra achter de hand)

·         ½ liter runderbouillon

·         Parmezaanse kaas (om te raspen)

De bereiding:

1.    Ris alle kleine takjes van de rozemarijn en hak deze heel fijn met de bleekselderij.

2.    Pak een hapjespan en bak het rozemarijnmengsel in wat olijfolie samen met de knoflook.  Voeg de kruidnagels en de laurierblaadjes toe.

3.    Als alles lekker begint te geuren, kun je het gehakt toevoegen. Bak dit goed aan.

4.    Voeg de wijn, de bouillon en de tomaten toe, en laat alles op een klein vuur tenminste twee uur zachtjes pruttelen. Vergeet niet af en toe te roeren (ook is die wedstrijd heel spannend).

5.    Voeg wat wijn (of bouillon) toe als de saus te droog wordt.

6.    Als de saus klaar is, kun je de pasta gaan koken.

7.    Serveer de pasta met een klein schepje saus (dat doen de Italianen ook) en rasp hier wat Parmezaanse kaas overheen.