Translate

vrijdag 27 september 2013

Chioggia, Za’atar en Nar Ekşisi Sosu (een Midden-Oosterse bietencarpaccio)

Nee, we eten vanavond geen Chinees. Alhoewel je het bijna zou denken als je bovenstaande titel hardop uitspreekt. We eten:  een bietensalade! Maar wel een hele bijzondere.

Chioggia  [spreek uit: kiodzja]
Chioggia is de naam van één van de mooiste groentes die er is: de Chioggia biet. Als je deze biet ziet, kun je je eigenlijk niet voorstellen dat deze van binnen zo prachtig mooi is. Die biet vraagt er gewoon om om in plakjes gesneden te worden zodat je het kleurrijke patroon het beste ziet! Let wel op: als je deze biet gaat koken, raakt ie dit mooie patroon kwijt.
Je vindt de Chioggia biet waarschijnlijk in je natuurwinkel (daar vond ik hem in ieder geval).

Za’atar  [geen idee hoe je het uitspreekt, ik doe altijd maar wat]
Za’atar is de naam van een soort (wilde) tijm, maar in de meeste kookboeken bedoelen ze een kruidenmengsel van deze wilde tijm, sesam en sumak (soort zure fijngemalen besjes). Dit kruidenmengsel wordt steeds populairder, zeker nu de nóg populairdere Ottolenghi (van o.a. het kookboek ‘Plenty’) het te pas en te onpas door zijn gerechten gooit.
Merijn Tol en Nadia Zerouali lieten ons al eerder kennismaken met za’atar. Zij geven ons in het kookboek ‘Arabia’ zelfs het recept: meng twee derde deel versgedroogde verpulverde oregano met één derde deel versgedroogde en verpulverde tijm, wat sumak en geroosterde sesamzaadjes.
Mocht je dit te veel gedoe vinden, dan vind je tegenwoordig steeds vaker een kant-en-klaar za’atar mengsel in de winkel. Zelfs Jonnie Boer (van sterrenrestaurant de Librije in Zwolle) heeft tegenwoordig zijn eigen variant. Ik vond dit in de allergrootste supermarkt van Nederland (de Jumbo in Breda). Ik verwacht echter dat je ook in een toko of Marokkaanse winkel een heel eind komt.

Nar Ekşisi Sosu  [uhm… noem het maar gewoon granaatappelsaus]
Tegenwoordig kun je bijna geen kooktijdschrift openslaan of er staan wel gerechten in met granaatappelsap. Men stopt het in de couscous, op de pompoen, door de salade: you name it.
Voor dit recept heb ik ‘granaatappelsaus’ gebruikt. Dat had ik toevallig in huis (géén idee meer hoe ik er aan ben gekomen) maar lijkt niet echt veel echte granaatappel te bevatten (5% wel te verstaan). Voor dit gerecht voldeed het prima, maar ik kan mij voorstellen dat er betere versies te verkrijgen zijn!
Granaatappelsap kun je tegenwoordig in de meeste supermarkten wel kopen. Granaatappelsaus ben ik daar nog niet tegengekomen. Ik vermoed dat je hiervoor ook naar een Marokkaanse of Turkse winkel moet.

Bietencarpaccio (4 personen)
voor de dressing
·      5 el . granaatappelsaus
·      2 el. olijfolie
·      Snuf zout

voor de salade
·      4 tl. za’atar
·      2 middelgrote chioggia bieten
·      4 plukjes rucola (kruid, de kleine variant dus)
·      2 rolletjes geitenkaas in 12 plakjes
·      Mandoline of iets anders scherps om hele dunne plakjes mee te snijden

1.    Zet je grill aan op ca. 180 graden.
2.    Maak eerst de dressing door alle ingrediënten hiervoor goed te mengen in een glaasje. Mocht je de dressing maken met granaatappelsap, proef je dressing dan nog even goed voor. Wellicht moet je dan iets andere verhoudingen gebruiken. De dressing moet zuur zijn met een heel klein beetje zoet.
3.    Schil de bieten met een dunschiller (ik heb een tomatenschiller, die werkt uitstekend!). Snijd ze vervolgens in flinterdunne plakjes. Pas je wel op als je een mandoline gebruikt? Ik ben daar ooit een halve vinger mee kwijtgeraakt (die wel weer is aangegroeid overigens, dus wellicht overdrijf ik hier een beetje).
4.    Leg de bieten op een bordje neer en plaats een bosje rucola in het midden. (Doe de volgende stap vlak voor het serveren)
5.    Grill de geitenkaasjes kort onder de grill tot ze lichtbruin kleuren.
6.    Leg de geitenkaasjes op de rucola. Bestrooi met de ca. 1 tl. za’atar per bordje. En besprenkel de salade met de dressing (ca. 6 tl. per bordje).
7.    Serveer direct.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten