Stel, je maakt een heerlijk gerechtje en je presenteert het op een bijzondere manier: je varkenshaasje heb je in drie reepjes gesneden, vakkundig in elkaar gevlochten met een slinger ham er tussen, en gepresenteerd op een satéprikker. Vervolgens fotografeer je dit op een geel/rood geblokt bordje dat op een rustiek houten tafeltje is gezet met een paar linnen rode servetten op de achtergrond. Mag een ander dit dan op precies die manier namaken en posten op -ik noem maar wat- zijn Instagram?
Tja: nee dus. Je gelooft het misschien niet, maar zelfs op eten kan copyright rusten! Je mag recepten van een ander niet letterlijk overnemen, en je mag de presentatie -mits deze echt bijzonder is- ook niet zomaar een-op-een kopiëren en delen met de wereld. Maar goed: een hamburger is een hamburger (tenzij het een Hamburger is) en niemand zal je kunnen aanklagen als je een stukje vlees tussen een broodje stopt met een schijfje ui er op en dit deelt op Social Media. "Dat mag niet. Ik was eerder!"
Ik deel wel eens recepten van een ander op mijn blog en dat vermeld ik altijd netjes. Meestal schrijf ik er bij dat het "geïnspireerd is door", omdat ik het recept op mijn eigen manier opschrijf en tijdens het koken eigenlijk automatisch meerdere dingen verander: niet alleen de hoeveelheden, maar ook de ingrediënten. Lamsvlees wordt eendenborst, peterselie wordt salie, en courgette wordt spinazie. Bij sommige gerechten vraag ik mij eigenlijk af of iemand het origineel nog wel zou herkennen. Maar you'd better be safe than sorry, nietwaar? Dus vermeld ik mijn inspiratiebron -als die er is- toch altijd maar.
Andersom hoop ik dat dat ook gebeurt. Nu heb ik op zich niet de illusie dat mijn gerechten zo uniek zijn dat een beroep op copyright ("Het is mijn varkenshaas en croute!") stand houdt in de rechtbank. Maar toch: in mijn verhaaltjes en beschrijvingen stop ik wel de nodige tijd en energie. Dus dan is een beetje bronvermelding wel zo aardig. Zeker als je van plan bent om onderstaand gerecht te maken, en besluit om de varkenshaas in drie reepjes te snijden, te vlechten, en te voorzien van een satéprikker (bij voorkeur op een geblokt bordje met linnen servetten op de achtergrond). Al is het alleen maar voor mij om te zien hoe dat er in het echt uitziet.
Varkenshaas en croute
Wat heb je nodig (3-4 personen)?
- 300 gram varkenshaas
- 6 plakjes achterham
- 200 gram verse spinazie
- 2 tenen knoflook (fijngesneden)
- Halve theelepel nootmuskaat
- 75 gram pittige Hollandse kaas
- 6 plakjes bladerdeeg
- Peper/zout/peperoncino
- 1 ei (geklopt)
Hoe maak je het klaar?
- Verwarm de oven voor op 180 graden. Ontdooi de blaadjes bladerdeeg.
- Bak de varkenshaas in een koekenpan tot alle kanten licht geschroeid zijn (reken op circa 2 minuten per kant). Zet de varkenshaas apart en houd warm.
- Bak de spinazie in de koekenpan en breng op smaak met wat zout, knoflook en nootmuskaat.
- Leg de bladerdeeg op wat bakpapier zoals op het plaatje. En leg hier de plakjes ham op.
- Verdeel de plakjes kaas over de ham.
- Verdeel vervolgens de spinazie over de kaas, en leg hier de varkenshaas op. Bestrooi het vlees nog even met een beetje peper, zout en peperoncino.
- Rol het bladerdeeg dicht, en vouw de zijkanten naar binnen. Bestrijk het deeg met het geklopte ei.
- Bak de rol circa 20 minuten totdat deze goudbruin gekleurd is. De varkenshaas zou dan rosé moeten zijn en gaar genoeg om te serveren.
- Serveer! Bijvoorbeeld met een lekkere klodder mosterd en wat salade.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten