Ik heb een supermarkt waar je standaard 10 mensen voor je in de rij hebt staan. En dat is echt niet overdreven. Het is zo'n gele supermarkt met van die bordjes dat de vierde in rij gratis boodschappen krijgt. Met van die kleine lettertjes eronder dat dit niet geldt als alle kassa's al in gebruik zijn... En laat dat nou altijd het geval zijn.
Waarom deze gele supermarkt toch zo populair is? Waarschijnlijk doordat je helemaal aan de andere kant van de stad de gele letters op de gevel kunt lezen met de mededeling dat ze zo vreselijk goedkoop zijn. Helaas blijken dat in de praktijk overigens nooit de producten te zijn die ik altijd koop. Maar goed: dat probleem heb ik bij die bekende blauwe supermarkt ook. Ik heb een ongekend talent voor boodschappen doen met de minste bonus van iedereen. Maar elk talent moet je koesteren, nietwaar?
Nu mijn blauwe supermarkt door een verbrand stokbroodje tijdelijk uit de roulatie is, moest ik van de week weer eens boodschappen doen in mijn gele supermarkt. Voor dit soort onoverkomelijke situaties heb ik altijd de neiging om een spelletje te spelen terwijl ik wacht tot ik eindelijk aan de beurt ben. Zo heb ik de vreemde neiging om in de mandjes van mijn mede shoppers te kijken om te raden wat ze die avond eten.
Meestal is dat niet zo moeilijk en zie ik een pakje liggen met een tekst als "Kant en Klare Aardappel, Groente en Vleesschotel" waar dan met kleine letters op staat vermeld: "Voeg alleen aardappel, groenten en vlees toe".
Ik hoop dan altijd stiekem dat ik in het mandje een stukje vis aantref, met bijvoorbeeld een zoete aardappel en iets als winterpostelein. Maar naast een gebrek aan creativiteit, lijkt ook burgerlijke ongehoorzaamheid het gros van de klanten onbekend.
Soms, als mijn rij echt bijzonder lang is, probeer ik aan de hand van de boodschappen te raden wat voor persoon achter mij in de rij staan. Of probeer ik aan de hand van de persoon achter mij te raden welke boodschappen in het mandje liggen (ja inderdaad, mijn leven kan soms behoorlijk spannend zijn).
Het mooiste vind ik het als mijn verwachtingen volslagen incorrect zijn. Dan zie ik bijvoorbeeld quinoa, cress en tofu in het mandje achter mij, en kijk ik in het gezicht van een blozende vijftiger met bierbuik. Of zie ik artisjokjes, ansjovis, basilicum en een mooi visje, en blijkt er een dames jaarclub achter mij te staan.
Helaas komt dit niet heel vaak voor.
Stiekem hoop ik wel eens dat de persoon naast of voor me in de rij uit verveling het zelfde doet als ik. En in mijn mandje kijkt, en (wie weet) geïnspireerd raakt. Citroengras? Gember? Kokosmelk? "Goh, misschien moet ik daar de volgende keer eens iets mee maken, en dat pakje eens een keertje laten staan".
Thaise kokossoep (2 personen)
Wat heb je nodig?
- 2 stengels sereh (citroengras): door midden gesneden en een beetje geplet met je mes
- 1 cm verse gember: geschild en in grove stukken
- 2 tenen knoflook: fijngehakt
- 1 el. sesamolie
- 2-3 el. vissaus
- 200 gram sugarsnaps of peultjes, schoongemaakt
- 100 gram taugé
- 1,5 blokje kippenbouillon
- 2 limoenen: in kwarten
- 400 ml kokosmelk
- Evt. 50 gram glasnoedels als je een gevulde soep wilt
En voor de garnering:
- Spaanse peper: fijngehakt
- Lente-ui: in kleine ringetjes
- Koriander: fijn gesneden
Hoe maak je het klaar?
- Bak de gember met het citroengras, 1 limoen en de knoflook in de sesamolie tot alles lekker gaat geuren.
- Voeg de kokosmelk toe met de bouillon en een halve liter water. Meng alles goed door. Zet het vuur zacht, en laat circa een kwartier zachtjes pruttelen (niet koken) zodat alle smaken goed in elkaar trekken.
- Voeg de vissaus toe. Vissaus is een behoorlijke zoute saus. Proef dus goed of je er niet te veel in doet naar je smaak.
- Voeg de peultjes of sugarsnaps toe en laat ze in ongeveer 8-10 minuten beetgaar worden in de soep. Gooi dan de taugé erbij.
- Serveer de soep met bakjes Spaanse peper, lente-ui en koriander. En eventueel met de glasnoedels als je een gevulde soep wilt.
Hierbij de soep met de glasnoedels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten