Poef, poef, mijn zwakte is mijn troef. Coniglio alla Cacciatora

Poefpoefpoef...poef......poef poef................poef....... En stilte.

Middenin ons Italiaanse dorpje stopt de auto. Bij de bushalte. Vóór de groentewinkel.

"Probeer nog eens?"

Poefpoef...  En weer stilte.

Vier uur na publicatie van mijn blog over auto's en hoe weinig ik er mee heb, besluit de auto (Lancia, voor hen die dat wat uitmaakt) er mee te stoppen. Voorgoed.

Gelukkig heb ik een oplossing. "Weet je? We hálen de pizza's wel!" En weg ben ik, na nog wel even de verzekering gebeld te hebben.

Een uur later zitten we met een lege kartonnen pizzadoos op ons schoot en zien we de sleepwagen het dorp inrijden. En voor we het weten is de auto achterop de wagen getakeld en zitten we met drie volwassenen en twee hondjes voorin de sleepwagen op weg naar ons vakantiehuisje.

"Weet je wat ons is overkomen?!" app ik vol adrenaline aan mijn familie en vrienden als ik eindelijk veilig in ons huis ben beland en met grote teugen een glas rode wijn naar binnen klok. "De auto is weg en nu zitten we middenin de bergen ZONDER AUTO!!!"

De verontwaardiging moet te voelen zijn, zo'n 1100 km verderop in Nederland.

"Jou kennende heb je toch meer dan genoeg eten in huis" appt de eerste terug.
"Maar jij zal vast niet verhongeren" appt een tweede.
"Volgens mij hoef ik me geen zorgen te maken. Jouw vriezer zit vast vol" schrijft mijn duidelijk overbezorgde vader.

En mijn reputatie is mij ineens volslagen helder.

"Nou, nou, dat valt toch best mee!" roep ik tegen mijn reisgenoot, terwijl ik met een klotsend wijnglas de koelkast en de voorraadkast opentrek.

Ik zie een groot stuk regenboogforel, twee kilo risottorijst, vijf pakken pasta, anderhalve kilo konijn, 10 mini courgettes, drie liter olijfolie, aubergines, gedroogd eekhoorntjesbrood, witlof, een groot pak zeekraal (de Italianen noemen het zeeasperge), anderhalve kilo salami, tien blikken tonijn, cannelini-bonen, uien, knoflook, linzen, ansjovis, gorgonzola, Taleggio, Parmezaanse kaas, tomatenpuree, enkele tanks met wijn.... En meer.

En ik weet dat mijn vrienden mij beter kennen dan ik mijzelf. Hoe lang die reparatie ook duurt: we redden het wel. Hier zo op de berg. Aan het meer. In de zon. Zonder auto.

Coniglio alla Cacciatora (Konijn van de jager)

Dit recept is voldoende voor zeker 4 personen. Wij aten het met zijn tweeën met polentafrietjes (die komen volgende week op mijn blog). De volgende dag plukte ik het konijn, zodat we de saus als ragu met tagliatelle konden eten.

Let op: het pekelen voorkomt dat het konijn droog wordt. Ik was heeel aangenaam verrast door het resultaat. Doe het vooral, maar begin dan dus wel een dag van tevoren. En houd er rekening mee dat het konijn een dag later zeker twee uur moet stoven. Het is het waard!

Wat heb je nodig?

(dit had ik dus in huis zonder boodschappen te hoeven doen....)

• 1,5 kilo konijn in stukken. Ik had wilde konijn, dat verkopen ze in Noord-Italië in stukken in de supermarkt. In Nederland zijn de konijnen wat groter. Je zou het dan bij enkele konijnenboutjes kunnen laten. En waarschijnlijk moet je hiervoor naar de poelier. 

Voor de pekel:

• 10 jeneverbessen
• 5 kruidnagels
• 3 tenen knoflook 
• 2 takken rozemarijn
• 100 gram zout
• 100 gram suiker
• 400 ml kokend water
• 400 ml koud water

Voor de saus:

• 1 liter passata
• 4 blaadjes verse laurier
• 5 blaadjes salie
• 1 tak rozemarijn
• 1 gesnipperde ui
• 1 handvol gehakte peterselie
• Rasp van 1 citroen
• 4 fijngehakte tenen knoflook
• Halve liter rode wijn
• 10 ansjovisjes
• Peperoncino (pepertjes) naar smaak
• 15 grote groene olijven
• bloem

Hoe maak je het klaar?

1. Maak de pekel door het kokende water over het zout en de suiker te gieten, en te wachten tot het zout en suiker is opgelost. Voeg dan de jeneverbessen, knoflook, en kruidnagel toe. Mix dit met het koude water en laat het konijn hierin 24 uur staan (in de koelkast).
2. Dep het konijn droog, laat het op kamertemperatuur komen en bestrooi het met bloem. De pekel gooi je weg. Red alleen de knoflook. 
3. Bak het konijn zachtjes aan in een grote pan tot het konijn lichtbruin is. 

   

   
   

4. Voeg de ui, verse en gepekelde knoflook, salie, laurier en rozemarijn toe. Meng goed en laat alles zachtjes bakken. 

   

   
   

5. Voeg dan de rode wijn, ansjovis, peterselie, geraspte citroen, olijven en tomatenpuree toe. 

   

   
   

6. Meng goed en laat dit alles zeker twee uur zachtjes pruttelen. Voeg eventueel wat water toe als de saus te droog wordt.
7. Check na twee uur of de konijn al lekker zacht is. Laat het eventueel nog wat doorpruttelen. 
8. Voeg peperoncino naar smaak toe.
9. Serveer met een lekkere groene salade en bijvoorbeeld polentafrietjes (knapperig vers brood is ook lekker!).