De meeste mensen denken bij de Italiaanse keuken aan zaken als basilicum, olijfolie en pasta. Het feit dat er noordelijke provincies zijn waar juist eerder met salie, boter en polenta wordt gewerkt komt vaak als een grote verrassing.
Lombardije is zo’n regio. Men eet hier natuurlijk wel pasta, maar als je aan de lokale bewoners vraagt hoe je deze klaar moet maken, dan zul je zelden horen: “met een scheutje olijfolie”. Nee, als je hier ravioli besteld, dan is de kans groot dat deze geserveerd wordt met wat geklaarde boter en salie.
Lombardije is een regio die tegen de Alpen aanligt en grenst aan Zwitserland. Een deel van Lombardije behoorde bovendien ooit bij Oostenrijk. De aanwezigheid van bergen en de noordelijke positie van de regio verklaren grotendeels de aanwezigheid van de zwaardere en meer vullende ingrediënten op de menukaart. De winters en de avonden zijn hier immers veel kouder dan in andere delen van Italië, en de stenen in de grond maken het lastiger om producten te verbouwen.
Het verbouwen van maïs blijkt echter niet veel problemen op te leveren. En daarom vind je in Noord-Italië regelmatig polenta op de menukaart. Polenta is maïsgriesmeel, en wordt verkregen door maïs te vermalen. Vervolgens wordt dit bijna een uur gekookt in heet water (of bouillon) waarna je een smeuïge pap krijgt die je bijvoorbeeld serveert bij een stuk gegrild vlees (met salie).
Laat je de pap een tijdje staan? Dan krijg je stevige stukken polenta, die vaak nog even op de grill worden gelegd. En dan geserveerd worden met bijvoorbeeld een stuk gegrild vlees (met salie).
De meeste Nederlanders vinden polenta vies. Maar geloof mij, met een beetje creativiteit (en kaas), kun je er iets geweldigs van maken!
Zo at ik de lekkerste polenta ooit bij Italiaanse vrienden van ons. Zij voegden nadat de polenta klaar was zo’n 1,5 kilo kaas (hoofdzakelijk spressa & gorgonzola) toe en serveerden het met lokale vleeswaren. Hemels!
(Maar misschien moet ik er wel bij vertellen dat we ’s nachts van de maagkrampen niet konden slapen, tientallen rondjes hebben gelopen rondom het huis, en volgens alleen een driedubbele grappa onze magen gekalmeerd wist te krijgen. Maar goed…zolang je niet drie keer opschept en de kaas een beetje weet te beperken, zie ik verder geen bezwaren tegen een goed bord met polenta).
Kortom: het geheim van de polenta, zit naar mijn mening in de bereiding. Bijvoorbeeld deze:
Polenta met gegrilde groenten (bijgerecht, 2-3 personen)
· 4 el ‘snelle’ polenta
· 250 ml water
· Half bouillonblokje
· 4 el. grof geraspte Parmezaanse kaas
· 1 rode ui in parten, eventueel 5 minuten gekookt in warm water (de ui is dan al voorgegaard).
· 1 gele paprika, in dikke repen
· 1 bak champignons (150 gram), doormidden gesneden
· Verse of gedroogde oregano
· Zout
· Goede olijfolie
1. Maak de polenta klaar zoals beschreven op de verpakking. In de praktijk zal het neerkomen op het water aan de kook brengen met het bouillonblokje, en dan de polenta toevoegen. Roer goed, terwijl de polenta op het vuur blijft staan en let op dat de polenta niet aankoekt. Na ca. 5 minuten is de polenta klaar.
2. Schep 2 el. Parmezaanse kaas door de polenta, en meng alles goed. Schep de polenta vervolgens in een vierkante schaal. Als je deze schaal in de koelkast zet, stijft de polenta in korte tijd (ca. 10 minuten) op.
3. Meng in de tussentijd de groenten met een klein beetje olijfolie, peper en zout.
4. Als de polenta voldoende is opgestijfd, kun je het in vierkantjes snijden.
5. Optie 1: Rijg de polenta met de groenten op een prikker en grill deze gaar op de BBQ.
Optie 2: Gril de groenten en de polenta gaar in een grillpan. Zoals je op de foto ziet heb ik de groenten en de polenta apart gegrild. Maar dat lag voornamelijk aan de grootte van mijn grillpan. Alles moet voldoende ruimte hebben om in contact te komen met de pan.
6. Serveer de groenten met wat verse of gedroogde oregano, een scheutje goede olijfolie en het resterende deel van de Parmezaanse kaas.
En nu eens kijken of je het lekker vindt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten