Het gaat ook wel eens fout....Siciliaanse cassata

Fout: de veel te dikke laag marsepein. Maar... wel lekker!

Het gaat wel eens fout met koken. Dat merk je niet (hoop ik), want daar zorg ik natuurlijk heel zorgvuldig voor. Jij krijgt alleen de recepten te zien die lukken. De recepten die fotogeniek (genoeg) zijn. De recepten die goed smaken. En de recepten waarvan ik niet vergeten ben op te schrijven wat ik er precies in heb gedaan.

Maar stel je voor:

• Dat ik een foto op mijn blog zou plaatsen van asperges die op de grond liggen in plaats van op een bord, omdat 'iemand' het bord iets te schuin heeft gehouden tijdens het maken van foto's in het juiste sfeerlicht; 

• Dat ik een foto op mijn blog zou plaatsen van donkerbruine vla met dikke klontjes, omdat de receptuur van het kookboek uit 1932 culinaire termen hanteert die 'iemand' anno 2014 enigszins verkeerd begrepen heeft; en

• Dat ik foto's en recepten op mijn blog zou plaatsen van gerechten die er, hoe hard bewerkingsprogramma's ook hun best doen, er gewoonweg hartstikke onsmakelijk uit blijven zien (oordeel zelf....)

Zeg nou eerlijk.... dit ziet er toch niet uit!

Kortom: het gaat dus soms echt hartstikke fout. En voordat je hier over zou gaan twijfelen is de 'iemand' in bovenstaande opsomming natuurlijk ondergetekende herself...

Met onderstaand recept hoef je je echter geen zorgen te maken. Dit is een taart die eigenlijk niet kan mislukken. Toch staat deze taart bij dit verhaal over mislukte recepten, omdat ik nogal wisselende reacties kreeg toen ik van de week vol trots een foto van het gerecht liet zien.

"Goh....een groene taart...".
"Tja....erg lekker ziet ie er niet uit"
"Uhm.... leuk...."

Enzovoort. En dat terwijl mijn collega's op mijn werk erg enthousiast leken toen ik hier mee op de proppen kwam in de koffiepauze, en de taart in no-time verdwenen was uit de pantry.

Misschien ligt het aan de groene marsepein? Maar die hoort er echt op te zitten. Het is namelijk een Siciliaanse taart die van origine (eeuwen terug al) gemaakt werd met marsepein die gekleurd werd met groene kruiden, maar die ik nu gewoon gevonden heb in de taartenwinkel en tegenwoordig ook steeds vaker te vinden is in de supermarkt.

Met die kennis in het achterhoofd (het is traditie! het is origineel Italiaans!), doorstaat de taart toch wel de zware selectiecriteria, nietwaar? Vandaar dat ik hem hierbij met jullie deel.

Siciliaanse Cassata

Ingredienten:

• 600 gram sappige, niet te droge, kant-en-klare cake (dat is natuurlijk ook fout...)
• 500 gram ricotta
• 80 gram suiker
• 100 gram gekonfijte vruchtjes ('bigarreaux')
• 1 tl. vanille-essence
• 500 gram groene marsepein
• 1 el. geraspte chocolade of nougatine nootjes
• 2 el. abrikozenjam
• 2 el. amaretto
• Eventueel wat fondant om de taart te versieren. 

Bereiding:

1. Bekleed een taartvorm met wat plasticfolie.
2. Snijd de cake in dunne plakken en bekleed hiermee de taartvorm. Duw de cake goed aan en zorg ervoor dat alle gaatjes goed gedicht zijn. Houd wel wat cake over om straks de bovenkant mee te bedekken.
3. Besprenkel de cake met de amaretto. 
4. Meng in een schaal de ricotta met de suiker. Schep goed door totdat de ricotta zalvig is geworden. 
   
5. Hak de gekonfijte vruchtjes en voeg deze met de vanille-essence toe aan de ricotta. Schep alles goed door, en voeg de chocolade of nootjes toe. Schep alles vervolgens in de cakevorm. 
   
6. Bedek het ricottamengsel met de resterende cake. Dek af met wat plastic folie, druk goed aan en zet de taart tenminste 2 uur in de koelkast om de ricotta weer op te laten stijven. 
   
   
   
7. Haal de taart tevoorschijn en smeer de bovenkant van de taart in met de jam. 
8. Rol de marsepein uit tot een dunne plak en bedek de hele taart hiermee. Druk de marsepein aan alle kanten goed aan. 
   
9. Serveer eventueel met wat extra versiersels zoals fondant.