Helden. En een feest van Italiaanse hapjes

Het leven moet gevierd worden

 
Onlangs ontving ik een telefoontje. Het telefoontje waar je eigenlijk altijd van vreest dat je het zal ontvangen. Het telefoontje met het bericht dat iemand waar je van houdt iets ernstigs is overkomen. Een hartstilstand om precies te zijn.

Ik heb me altijd afgevraagd hoe ik zou reageren in zo'n situatie. Als ik zo'n telefoontje zou krijgen. Zou ik nog weten wat ik moest doen? Zou ik überhaupt nog kunnen functioneren?

Ja, het lukte me om van A naar B te komen. Maar niet zonder met slechts de helft van mijn spullen aan te komen. Ja, het lukte me een gesprek te voeren. Maar niet zonder halverwege niet meer op mijn woorden te kunnen komen. En ja: het lukte mij om eten te koken voor direct betrokkenen. Maar niet zonder het recept 10 keer op te moeten zoeken ondanks dat ik het gerecht al 100x eerder gekookt had.

Hoe anders reageerden de mensen die aanwezig waren bij X. Hoe anders reageerden de mensen die X zagen vallen en constateerden dat er iets grondig mis was.

Binnen een minuut stelden zij de situatie vast. Binnen anderhalve minuut waren de taken verdeeld. Binnen twee minuten deden zij waar zij jarenlang elk jaar op hadden getraind, hetzij uit interesse, hetzij vanuit hun professie. Reanimeren.

Maakte het uit dat de persoon in kwestie bloed op zijn gezicht had? Nee. Maakte het uit dat zij de persoon in kwestie niet kenden? Nee. Maakte het uit dat ze nooit eerder samen hadden gewerkt? Nee.

Ze deden wat ze moesten doen. En daarmee redden zij een leven. En bepaalden zij het leven van een gezin, een familie, een vriendengroep, en meer betrokkenen dan zij zich zelf waarschijnlijk zullen realiseren.

Het is ongelooflijk wat deze mensen hebben gedaan. In mijn optiek zijn het helden. En ik weet niet hoe we hen ooit voldoende kunnen bedanken. Dat is waarschijnlijk ook niet mogelijk.

Ik weet echter wel dat ik naar aanleiding van hun handelen ook weer zelf heb nagedacht over een reanimatiecursus. Zouden we die niet allemaal moeten volgen? En dan niet eenmalig, maar jaarlijks? Zodat wij ooit, mochten we in een dergelijke situatie terecht komen, ook uit automatisme kunnen handelen, zonder na te denken. En eenzelfde impact kunnen maken. Een leven kunnen redden. En volledig uit altruïstische motieven bepalend kunnen zijn voor het geluk van een ander.

http://www.rodekruis.nl/ehbo/cursusoverzicht

Wat voor recept moet je nu bij zo'n verhaal schrijven? Natuurlijk zou een heel gezond recept het meest voor de hand liggen. Maar daar heb ik niet voor gekozen. Ik heb gekozen voor hapjes om het leven te vieren. Om te eten terwijl we proosten op de goede afloop van dit verhaal. Al raad ik je natuurlijk wel aan om dit soort lekkere hapjes niet elke dag te eten.

Allemaal lekkere Italiaanse hapjes

 

1. Vijgen gevuld met gorgonzola

Dit hapje is te simpel voor woorden. Koop goede gorgonzola, koop zoete verse vijgen. En vul elke vijg met een klein vierkantje gorgonzola. Smullen!

2. Bruschetta met tomaat en oregano

Halveer een knoflookteen en wrijf hiermee zo'n 15 dunne plakjes van een stokbrood in. Giet wat olijfolie over het brood (ongeveer een tl per plakje), en bak de broodjes goudbruin in de oven. 

Ontpit een stuk of 5 Tasty Tom tomaten en hak de tomaat in stukjes. Voeg een halve eetlepel oregano toe, 5 blaadjes fijngesneden basilicum, een flinke slok goede olijfolie, een beetje zout, een snufje peperoncino en wat versgemalen peper. Meng dit goed, en schep dit (met alle sappen) op het brood vlak voor je het gaat serveren.


3. Bresaola gevuld met stracchino en rucola 

Bresaola is gedroogd en gezouten vlees. Meestal is het van rund, maar het wordt ook wel van wild zwijn en van paardenvlees gemaakt. Het heeft iets van rookvlees. Als je geen bresaola kunt vinden, kun je het desnoods vervangen met rookvlees.

Stracchino is een zachte roomkaas. Ook dit is moeilijk te vinden in Nederland. Je kunt het eventueel vervangen door ricotta die je op smaak hebt gebracht met peper en zout. De smaak is wel echt anders.

Het recept is simpel: smeer een eetlepel stracchino op een plakje bresaola, leg hier een toefje rucola op, en rol de bresaola op. 

Ik serveerde deze hapjes met:

• soepstengels verpakt in Parmaham
• warme crostini met flinterdunne lardo di colonnata 
• polenta-plakjes met verse canterellen (dit recept volgt)