Gourmetten op zijn Indonesisch met Soto Ayam (gevulde kippensoep)

Jaarclubgenootje E. heeft in haar jeugd in Indonesië gewoond. En dat betekent dat wij, de jaarclub,  zo nu en dan een authentiek Indonesisch gerecht voorgeschoteld krijgen wanneer wij bij haar eten. Daar zijn wij altijd erg blij mee.

Een paar weken geleden was het weer zover. Op verzoek maakte E. voor ons Soto Ayam, een heerlijke Indonesische kippensoep met allemaal lekkere kleine bijgerechtjes die je zelf aan tafel in je soep kunt gooien. Een beetje gourmetten op zijn Indonesisch dus. Je stelt immers zelf je maaltijd samen uit de hapjes die op tafel staan.

In Indonesië doen ze dat wel vaker: het serveren van kleine hapjes en kleine bijgerechtjes. Kijk alleen maar al naar de Indische rijsttafel.

Ik heb me wel ooit een keer vergist in al die bijgerechtjes. Ik was met familie in Indonesië op vakantie en bestelde zo’n gerechtje dat uit meerdere hapjes bestaat. Alhoewel de hele familie in no-time zijn bestelling voorgeschoteld kreeg, bleef 1 zus treurig naar de lege plek voor haar neus kijken, zich afvragend wanneer haar maaltijd kwam. Intussen waren wij op haar verzoek al begonnen met eten “anders wordt het koud”.

Mijn wangen kleurden behoorlijk rood toen de serveerster na ongeveer 10 minuten kwam vertellen dat ik –naast mijn eigen gerecht- ook het gerecht van mijn zus had opgegeten.  Een beetje gênant, dat is waar. Maar dat kan toch gebeuren met al die hapjes op tafel? Toch?

Het verhaal is hiermee overigens nog niet eens afgelopen. Omdat ik het zo zielig vond voor mijn zus, besloot ik wat leuks voor haar te kopen op de markt in de buurt. Ik zag een gek uitziende vrucht met stekels en besloot deze te kopen. Die vrucht hadden we eerder gezien, o.a. op verbodsborden in de metro van Singapore, en we snapten niet waarom deze net zo verboden was als het reizen zonder vervoersbewijs.

Hier kwamen we snel achter.

Zus vond het lief van mij dat ik haar als troost die stekelige vrucht had gegeven, maar vond de vrucht te zwaar om mee te blijven sjouwen op de markt. We besloten het daarom in de auto te leggen, terwijl wij intussen –in de bloedhitte- door gingen met shoppen.

Je wilt niet weten wat wij roken toen wij een uur later de autodeur opendeden:

EEN STANK! EEN STANK!

De rest van de vakantie bleef de huurauto ruiken alsof er iets lag te rotten, en ontving ik regelmatig een verwijtende blik van mijn familie. Gelukkig kunnen we er inmiddels wel om lachen (al doe ik dat een beetje als een boer met kiespijn).

Vandaag krijgen jullie van mij het recept voor de Soto Ayam met grote dank aan jaarclubgenoot E. en collega J. die verantwoordelijk zijn voor het grootste deel van het recept. De ingrediënten die ik heb gebruikt zijn allemaal te verkrijgen bij de toko.

Je kunt het kruidenmengsel overigens ook kant-en-klaar in de meeste supermarkten kopen. Zelfs de Jumbo bij mij om de hoek (die vooral gespecialiseerd lijkt te zijn in verschillende versies plofkip en kant-en-klaar maaltijden) had tot mijn verrassing het kruidenmengsel gewoon liggen. Maar het is echt niet moeilijk om zelf te maken!

Voor de soep (4 personen)

·         4 sjalotten

·         2 knoflook

·         4 kemirinootjes

·         1/2 theelepel ketoembar (gemalen koriander)

·         1 1/2 vingerlengte koenir (geschild) of 2 theelepels poeder

·         1 theelepel gekruimelde trassi

·         1 stengel sereh (citroengras)

·         Circa 3 kipbouillonblokjes

·         5 limoenblaadjes

·         2 cm verse gember (geschild)

·         Hele kip

Let op. Andere namen voor koenir zijn: koenjit, kurkuma, tameriek of geelwortel.

Voor de garnering

·         4 eieren (bijna hard gekookt)

·         1 Spaanse peper, in dunne ringetjes

·         Bosje fijngehakte koriander

·         3 limoenen in parten

·         200 gram rijstnoedels (die hele dunne) -> bereid volgens gebruiksaanwijzing

·         100 gram gekookte aardappeltjes (krieltjes of klein gesneden)

·         1 prei in hele dunne reepjes

·         Bakje taugé

·         3 lente-uitjes in ringetjes

·         Gefrituurde uitjes (zo’n zakje of bakje)

·         Eventueel wat ketjap

·         Verschillende soorten kroepoek, cassave chips en emping.

geelwortel

kemirinootjes

De bereiding

1.       Hak de sjalotten, geelwortel, gember en de knoflook grof, en snijd de kemirinootjes fijn.

2.       Verkruimel hier de trassi overheen, en meng met de ketoembar

3.       Bak dit alles met wat olijfolie kort aan in een soeppan tot het begint te geuren.

4.       Giet er dan een flinke scheut water bij, en maal de ingrediënten met een staafmixer tot een dikke volle gele saus. Laat deze saus 5 minuten zachtjes pruttelen.

5.       Voeg vervolgens ongeveer 2,5 liter water toe en meng alles goed.

6.       Gooi de kip in zijn geheel in de soep samen met de limoenblaadjes en de sereh die je even met een mes hebt gekneusd (paar sneetjes gemaakt hier en daar).

7.       Laat de soep tenminste een uur koken, of in ieder geval totdat de kip  van het bot valt.

8.       Schik in de tussentijd al je garneringen op verschillende schalen.

9.       Haal de botjes van de kip uit de soep. En voeg naar smaak nog bouillonblokjes toe.

10.   Zet de schalen met garnering en de pan met soep op tafel. Schep bij iedereen wat soep in het bord, en laat iedereen zijn eigen soepje samenstellen.

Nog een paar handige tips:

Ø   De kroepoek/emping/cassave gooi je dus niet in de soep hè. Dat is om er lekker naast bij te eten.

Ø  Die geelwortel heet niet voor niets GEELwortel. Dit is echt een kleurstof. Wees er voorzichtig mee.

Ø  Ik heb ook een keer de kant-en-klare sotomix gekocht, en deze vervolgens klaargemaakt met water, een hele kip, wat extra gember, en wat sereh. Lekker, maar lang niet zo lekker als wanneer je het helemaal zelf maakt natuurlijk!