Sinds een paar maanden heb ik Blendle. Ken je dat? Nou als er iets verslavend is, dan is het Blendle wel.
Blendle is een nieuwsdienst waarvan ik mij altijd (het bestaat pas sinds 2014, dus dit is een relatief begrip) heb afgevraagd waarom mensen hier gebruik van zouden maken. Het idee is namelijk dat je geld betaalt voor een artikel. Zodat je het daarna kunt lezen. Het leek me vreemd dat dit zou werken. Er is immers zoveel gratis aanbod op internet.
Ik kan je wat vertellen. Het werkt. In ieder geval bij mij: Ms. News Addict. Nadat ik eenmaal per ongeluk op een blendle-artikel terecht kwam en dit gratis mocht lezen, begon ik het idee te begrijpen. "Ze" kiezen voor jou artikelen die bij je interesses passen. En "ze" sturen dag- en weekoverzichten met artikelen die ik anders zeker over het hoofd had gezien. En "ze" weten deze artikelen ook nog goed te verkopen. Zodat Ms. News Addict (middle name " Curiousity") kneiter nieuwsgierig wordt naar de inhoud van het verhaal.
Zo las ik dankzij Blendle deze week een artikel uit de Humo. Dit is een tijdschrift dat ik anders nooit zou inkijken. Ik kan me ook niet herinneren het ooit gekocht te hebben eerlijk gezegd. Het artikel werd als volgt aangeprezen:
We eten minder vet, maar worden toch steeds dikker: dit is hoe de wetenschap, politiek en industrie onze jarenlang voorlogen.
Magere yoghurt, margarine en cola light. In dit zeer complexe verhaal wordt uitgelegd hoe 1 wetenschapper de basis legde voor onze vetangst. "Wie minder vet eet krijgt honger. De mensen verzadigen dat nu met suikers. Dat is een historische vergissing."
Nou! Dan word je toch nieuwsgierig?!
Goed. Ik heb het artikel dus gelezen en vond het fascinerend. Blijkbaar was er ooit ene meneer Ancel Keys die er van overtuigd was dat hartziekten veroorzaakt werden door vet- en cholesterolrijke voeding. Hij baseerde zijn hypothese op het feit dat we tijdens de oorlogjaren weinig vlees, kaas of boter hadden gegeten, en dat tegelijkertijd het aantal hartziekten enorm gekelderd was. Nu kan ik nog wel honderd andere dingen bedenken die men in die tijd niet at, maar meneer Keys kwam er (verrassend genoeg) mee weg.
Meneer Keys liet zich niet belemmeren door zijn vooroordelen. Hij zag zijn hypothese overal bevestigd. Zo reisde hij naar plaatsen waar veel vitale bejaarden woonden die weinig boter gebruikten, en verzamelde hij weer data voor zijn research. Maar landen waar vitale bejaarden woonden die wel boter aten, sloeg hij voor het gemak over. Zo werd ook Frankrijk, het land van patés, croissants en kazen, overgeslagen. Terwijl dit land relatief weinig hartproblemen had.
Een gevalletje "tunnelvisie" zou men het kunnen noemen. En "men" nam het klakkeloos over. Tot voor kort:
Twee weken geleden werd er in The British Medical Journal een onderzoek gepubliceerd uit 1973 waaruit bleek dat mensen met een vetrijk dieet helemaal geen grotere kans op hartproblemen krijgen! Integendeel: juist de groep die veel margarine (nepvet) at, bleek een twee keer zo hoog aantal hartinfarcten te hebben dan de controle groep. Onderzoeken die de theorie van Keys onderuit haalden, bleken jarenlang onder de tafel geschoven te zijn en grotendeels genegeerd. Bovendien begint het er op te lijken dat de suikerindustrie (die het onderzoek van Keys mede financierde) hierbij nogal wat (sorry, kan het niet laten) BOTER op het hoofd heeft in deze kwestie! Want, zo vraagt men zich af in het artikel, is de enorme toename van de suikerconsumptie niet eigenlijk debet aan obesitas en hart- en vaatziekten?
Maar goed: die conclusie durven de medici in het artikel nog niet te trekken, omdat ze niet net als meneer Keys met oogkleppen op onvoldoende onderbouwde conclusies willen verspreiden. Zij wachten liever op echt wetenschappelijk onderzoek dat dit kan bevestigen.
Fascinerend toch?
Ben je ook zo nieuwsgierig van aard en wil je het hele artikel lezen of kijken wat voor ander boeiends Blendle te bieden heeft (nee, ik heb echt geen aandelen), kijk dan hier. Wil je nu liever lekker kaas en vettig bladerdeeg eten? Lees dan het recept hieronder.
Pecorino-taartje met tijm en rabarber
Wat heb je nodig voor 2 personen (lunchgerechtje)?
- 2 blaadjes bladerdeeg
- 1 ei
- 50 gram geraspte Pecorino
- 300 gram rabarber (schoongemaakt)
- 5-6 el. honing
- paar takjes tijm
Wat moet je doen?
- Verwarm de oven op 200 graden.
- Ontdooi het bladerdeeg en vouw de randjes naar binnen. Leg de bladerdeegjes op wat bakpapier.
- Snijd de rabarber in stukjes en zet dit met ongeveer 1 el. water en 2 takjes tijm op het vuur. Laat dit pruttelen totdat de rabarber zacht is (circa 10-15 minuten). Breng dan op smaak met wat eetlepels honing. Maak het niet te zoet! Ik deed er 2 eetlepels bij.
- Meng de Pecorino met het ei, en vul hiermee de bladerdeegjes. Strooi er wat tijmblaadjes overheen en zet circa 10 minuten in de oven, of in ieder geval totdat het bladerdeeg mooi bruin is.
- Wacht even tot de kaas wat minder opgebold is, en schep er dan wat rabarber op. Schenk er wat honing omheen, en strooi er nog wat extra tijm op.
- Dit is een lekker gerechtje bij een frisse groene salade met waterkers bijvoorbeeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten