Jaren was het er stil. Op vogelgebied dan. Er waren een paar wouwen, een paar verdwaalde eenden en als je geluk had hoorde je in de verte een specht tekeer gaan in een boom. Maar dat was het.
Als kind viel het me niet echt op. Ik was bezig met zwemmen in het bergmeer. En dankzij mijn zussen was ik vooral bezig met het checken of er toch niet een mensenhaai ontsnapt was die het zoete water door een wonderlijk toeval wist te overleven en vervolgens mij -juist mij- in de benen zou bijten. En zeker als ik gilde (die keren dat mijn zussen mij stiekem onder water in mijn benen knepen) viel het ook anderen niet op dat er weinig vogelgeluiden waren.
Maar goed. Je wordt iets ouder en –ondanks dat je het in je eentje zwemmen in het donkere bergmeer nog steeds met een licht verhoogde hartslag doet- realiseer je jezelf ineens dat je iets mist: het geluid van kwetterende vogels.
En dan blijkt de verklaring niet eens zo heel gecompliceerd te zijn. Want dan blijken die leuke schattige vogeltjes die je in het bosrijke gebied zou verwachten, een delicatesse te zijn voor de Noord-Italiaan. En blijken zij in grote getale uit de bomen te worden geschoten en boven het houtvuur te worden geroosterd. Liefst in hun geheel, met kop en staart, en liefst buiten het zicht van de ‘polizia municipale’, omdat jij niet de enige blijkt te zijn die het is opgevallen dat er zo weinig vogeltjes rondvliegen.
 |
| Je wordt geacht dit in het geheel op te eten... |
We zijn inmiddels een aantal jaren verder en de polizia lijkt goed haar best te hebben gedaan in de regio. Want sinds een paar jaar horen we eindelijk de vogeltjes kwetteren als we weer eens in de buurt van mijn bergmeer komen. En steeds vaker zie ik kleine vogeltjes vrolijk langs de oever vliegen. Én opschrikken… als ik spetterend en op topsnelheid richting de oever zwem, terwijl ik angstvallig mijn fantasiehaai probeer voor te blijven.
Vandaag voor jullie geen recept met lijsters, mussen of kwikstaartjes, maar een recept met een ander klein vogeltje: de kwartel.
Kwartel in witte wijn. Voor 1 persoon:
· 1 kwartel, liefst schoongemaakt
· 4 blaadjes salie, in dunne reepjes
· 2 tenen knoflook, in dunne plakjes
· 30 gram pancetta (vleeswaren), fijngehakt
· 2 dl. droge witte wijn
1. Heb je geen schoongemaakte kwartel? Snijd je kwarteltje dan open bij het borstbeen, en verwijder de niertjes en het levertje. Spoel goed na, en druk vervolgens de kwartel plat op je snijplank. (Oké, zorg er dus maar voor dat je een schoongemaakt kwarteltje hebt)
2. Bak de pancetta met de knoflook kort aan in een hapjespan. Voeg dan de kwartel toe, en bak deze kort aan. Voeg vervolgens de salie toe.
3. Laat alles bakken tot de kwartel een beetje gebruind is. Voeg dan de wijn toe met een scheutje water en eventueel een kwart bouillonblokje.
4. Laat dit alles tenminste 30 minuten pruttelen. Voeg eventueel wat extra water toe. Je moet eindigen met een paar eetlepels iets ingedikte saus.
5. Het kwarteltje is gaar als je heel eenvoudig een pootje los kunt trekken (ik realiseer me dat dit heel vies klinkt, maar zo doe ik het nou eenmaal altijd).
6. Laat de saus eventueel nog een beetje inkoken. En serveer!
Dit gerecht is erg lekker met gegrilde venkel (in dunne plakken) en een gegrilde halve tomaat die je beiden nog even hebt laten gratineren in de oven met wat Parmezaanse kaas.
 |
| Hierbij met wat gegrilde groenten |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten