 |
| Ceci n'est pas un oliebol |
Als je dit leest is het waarschijnlijk eerste kerstdag. Misschien heb al een lekker uitgebreid kerstontbijt achter de kiezen, wat kerstkransen naar binnen gewerkt voor de lunch, heb je ondanks de hoge temperaturen buiten toch een glühwein (of drie) naar binnen geklotst, en ben je al een beetje vol en misselijk terwijl het kerstdiner nog moet beginnen.
En morgenochtend zal je terugkijken op een hopelijk geslaagd diner (met geweldige recepten van mijn blog), een gezellige avond met iets te veel wijn en iets te sterke verhalen, een lichte (of grote) frustratie over die gestoorde oom of schoonzus van je, en zal je wellicht met een zwaar kloppend voorhoofd vol afschuw naar de chaos in de keuken kijken, voordat je aan een reeks van dagen begint waarin het hele kerstdiner nog eens een paar keer in de herkansing gaat omdat je anders met de restjes blijft zitten (en omdat je het natuurlijk zonde vindt om het weg te gooien).
Gelukkig is de redding nabij.
De Italianen zijn namelijk experts in het opmaken van restjes. Zij weten hier vaak toch nog iets nieuws en lekkers van te maken, waardoor je niet tegen heug en meug die rollade met cranberry-saus hoeft op te warmen en naar binnen hoeft te werken.
Die cranberry-saus (die de Italianen volgens mij helemaal niet kennen) gooi je bijvoorbeeld lekker op de panna cotta met kastanje die ik twee weken geleden op mijn blog zette. Of serveer je bij een kaasplankje.
En heb je brood over? Dan rooster je dit in plakken tot crostini of bruschetta. En serveer je dit vervolgens lekker met die rollade die je in stukjes hebt geplukt. Óf je laat het brood een paar dagen oud worden en maalt het fijn in de keukenmachine tot paneermeel. En gebruikt dit als armelui's parmezaan over je pasta, of voor de arancini die we vandaag als recept hebben.
En die restjes groente? En dat karkas van de kalkoen? Daar maak je natuurlijk een heerlijke soep van! Hak de groentes grof, gooi dit in de pan met het karkas tezamen met wat foelie, knoflook, een uitje, en wat kruiden bijvoorbeeld. Laat dit lekker lang (uurtje of 1-2) sudderen in water, en verwijder het karkas. Breng op smaak met zout en peper.
Heb je pasta over? Ook hier kun je je groentes in kwijt. Gooi er vervolgens een ei of twee doorheen en bak het in een koekenpan tot een pasta frittata. Dit is een soort pasta-omelet. Snijd er puntjes van en serveer.
En dan je risotto. Je had zo'n heerlijk tussengerechtje gemaakt van risotto, maar ja: niets is zo menselijk als het maken van te veel risotto (vind ik). En niets is zo vies als het opnieuw opwarmen van risotto (daarom moet je ook eigenlijk nooit risotto bestellen in een restaurant). Maar de Sicilianen hebben hier een geweldige oplossing voor bedacht. Ze noemen het "de sinaasappels" (arancini).
Wat het is? Nou eigenlijk gewoon een nasibal van oude risotto. Maar dan met een kleine verrassing in het midden. En veel lekkerder dan een nasibal natuurlijk!
Arancini
Wat heb je nodig voor circa zes balletjes?
- Restje risotto (300-400 gram)
- 6 blokjes mozzarella
- Paar eetlepels bloem
- Paar eetlepels paneermeel
- Twee eieren
- Arachideolie
Hoe maak je het klaar?
- Zorg dat de oude risotto helemaal afgekoeld is. Breek er dan een ei doorheen. Schep goed door.
Risotto met asperges en stukjes zalm - Leg drie diepe borden klaar: eentje met bloem, eentje met een geklopt ei, en eentje met paneermeel.
- Draai zes balletjes van de risotto. Duw met je duim een klein gaatje in de bal, stop hier een klein stukje mozzarella in, en vouw de bal zorgvuldig dicht. Je kunt overigens ook iets anders in het balletje verstoppen: een druppel ragù bijvoorbeeld.
- Haal de bal door de bloem, dan door het ei en tenslotte door het paneermeel.
- Ben je klaar met de zes balletjes, leg ze dan op een bordje en laat dit een uurtje opstijven in de koelkast.
- Verhit een dikke laag arachideolie en bak de balletjes hierin goudbruin.
- Laat uitlekken op wat keukenpapier en serveer heet met een stukje vis en wat groentes bijvoorbeeld.
