 |
| Vandaag eten we shoarma |
Stel je voor. Een winkel met tegen elke muur een grote antieke houten apothekerskast. En in de laden van deze kasten vind je kruiden, specerijen, en zoutsoorten. Niet honderd soorten. Niet tweehonderd soorten. Maar misschien wel duizend soorten. Kruiden waar je al tijden naar op zoek was omdat je die op vakantie hebt gegeten, of kruiden waar je nog nooit van hebt gehoord. Uit de hele wereld.
Denk aan:
Annattozaden: deze zaden worden veel gebruikt in de Mexicaanse keuken. Als je deze fijnmaalt, krijg je achiotepasta, wat weer gebruikt wordt in tamales en mole. De kleurstof die vrijkomt uit de zaden wordt gezien als een mooi natuurlijk alternatief voor chemische kleurstoffen, en wordt gebruikt om bijvoorbeeld boter, cheddar en popcorn te kleuren. In Mexico is het een belangrijk ingrediënt voor Cochinita pibil, een traditioneel gerecht van langzaam gegaard varkensvlees.
Baharat: dit is een kruidenmengsel dat veel gebruikt wordt in de Midden-Oosterse keuken om vlees mee in te smeren en sauzen of soepen op smaak te brengen. Meestal bestaat het uit zwarte peper, komijn, kaneel en kruidnagel. Het kan echter ook nootmuskaat of all spice bevatten. Jonnie Boer verkoopt het tegenwoordig kant-en-klaar in de wat grotere supermarkt.
Kardemompeulen en dan natuurlijk de groene, zwarte, gemalen én gerookte versie.
Kardemom is een specerij dat veel gebruikt wordt in de Aziatische keuken, en dan met name in India (zie ook mijn Indiase Saag recept van vorig jaar). De grootste producent van deze peulen is echter Guatemala. Verder is kardemom ook lekker in toetjes (hangop bijvoorbeeld) en in thee. Binnenkort geef ik jullie een bijzonder recept met kardamompeulen uit Egypte.
 |
| Gerookte kardemom |
Panch phoron: dit is een vijf-specerijenmengsel dat gebruikt wordt in Bangladesh en India om bijvoorbeeld groentes, linzen en kip te kruiden. Naast Nigellazaad (ook wel zwarte komijn of nootmuskaatbloem genoemd), bevat dit mengsel ook ongemalen fenegriek, venkelzaadjes, komijnzaden, en zwarte mosterdzaden, in gelijke verhoudingen.
Szechuanpeper: eigenlijk is dit geen peper, maar een specerij dat behoort tot de plantenfamilie van citrusvruchten. En eigenlijk is het ook niet scherp, maar geeft deze 'peper' een raar soort tinteling op je tong. Een beetje alsof je je tong héél eventjes in het stopcontact hebt gestoken (stel ik mij zo voor).
De Szechuanpeper wordt veel gebruikt in China in (surprise surprise) de provincie Szechuan, maar kom je ook tegen in andere landen in Azië. Het zit ook in Chinees vijfkruidenpoeder, dat in veel Aziatische gerechten wordt gebruikt en dat ik graag gebruik om een eendenborstje mee te kruiden voordat ik het bak.
 |
| Szechuanpeper van héél dichtbij |
Maar goed. We dwalen af. Terug naar de winkel.
De gedroogde kruiden, specerijen en zoutsoorten worden voor je geschept. In papieren puntzakjes. Met een mooie sticker er op. Zodat je als je thuiskomt nog weet wat je hebt gekocht. Bovendien weet je wat je er mee kunt doen, want je hebt er een recept bij gekregen. Namelijk van dat heerlijke gerecht dat je ook hebt geproefd in de winkel. Omdat in het zitgedeelte, achter de grote tafel met de verse kruiden, de meest smaakvolle wereldhapjes worden geserveerd (zoals zelfgemaakte shoarma; ik noem maar wat).
Zucht.
De winkel bestaat niet. Het is een fantasie in mijn hoofd. Een fantasie die ik graag waarheid zie worden. En als het niet door mijzelf is, dan mag het ook door jou. Geen enkel probleem. Het idee is er voor jou om gestolen te worden en dan gerealiseerd te worden, in een prachtige winkel, en dan bij voorkeur niet verder dan 2, vooruit 5, kilometer van mijn huis (ja, dat dan weer wel).
****
Vandaag eten we zelfgemaakte shoarma. En zelfgemaakt betekent in dit geval niet dat je een kant-en-klaar pakje vlees in de winkel koopt en het in zo'n vieze droge pita propt met een fout kant-en-klaar knoflooksausje. Nee! Niets van dat alles. Deze shoarma maak je helemaal zelf.
Let op: het vlees is het lekkerste als je het tenminste 2 uur marineert.
- 1 el. zwarte peperballetjes
- 1 el. witte peperballetjes
- 8 pimentkorreltjes
- 8 kardemompeulen
- 4 kruidnagels
- 2 el. kaneelpoeder
- 1 el. zout (= kwart van oorspronkelijk recept)
- vijzel
Het specerijenmengsel maak je door alle ingrediënten (behalve de kaneel) fijn te malen in de vijzel. Strooi alles door een zeef, en vijzel de grotere stukjes dan opnieuw. Het is namelijk niet zo lekker om per ongeluk op een stukje kardemom of kruidnagel te bijten wanneer je dadelijk je vlees gaat eten.
Meng op het laatste moment de kaneel er door heen, en bewaar de kruiden in een potje. Je kunt er meerdere keren van eten (ook lekker met biefstuk).
Wat heb je nodig voor de shoarma (2 personen)?
- 300 gram kippendijenfilets (10x sappiger dan kipfilet!)
- 2 el. van het shoarma-specerijenmengsel
- 2 el. olijfolie
- 1 el. witte wijnazijn
- 10 gram verse koriander
- 2 rode uien in ringen
- 1 knoflookteen
- 250 ml. Griekse yoghurt (van die dikke)
- 1 Spaanse peper in ringetjes
- 1/2 komkommer in dunne reepjes
- 1/2 tl. grof zeezout
- 1-2 vellen Perzisch platbrood (zie foto). Te krijgen bij de Marokkaanse winkel (in Utrecht bijvoorbeeld bij Persepolis in Lombok of op de Twijnstraat).
 |
| Aan de pen zie je hoe groot deze 'broodvellen' zijn |
Hoe maak je het?
- Marineer de kippendijenfilets in het kruidenmengsel met de olijfolie. Laat dit ongeveer 2 uur in de koelkast marineren.
- Vijzel de knoflookteen met het zeezout tot een zachte pasta en schep dit door de yoghurt.
- Maak je grillpan goed heet, en bak de kip met de uien en rode pepers. Keer de kip regelmatig, en let goed op dat de ui en peper niet verbranden (schep ze regelmatig om en zet eventueel het vuur wat zachter als de kip grill-streepjes heeft). Dit duurt ongeveer 10 minuten.
- Is de kip gaar? Giet de witte wijnazijn bij de ingrediënten in de pan. Dit gaat lekker sissen. Zet de pan uit.
- Snijd de kip in dunne reepjes.
- Schuur een stuk van het brood af, en vul het met reepjes kip, takjes koriander, ui, Spaanse peper, reepjes komkommer en de yoghurt.
Eet smakelijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten