1000 en 1 nacht, en een kruidige specerijendip genaamd Dukkah

Hier heb ik een klein beetje gedroogde munt toegevoegd

Je hebt van die mensen die 's avonds naar bed gaan, hun hoofd op hun kussen leggen, en zich de volgende dag alleen nog maar herinneren dat ze op enig moment hun ogen sloten.

Ik heb dat niet.

Ja, ik ga naar bed. Ja, ik leg mijn hoofd op mijn kussen, en ja ik weet nog wanneer ik mijn ogen sloot. Ik herinner me echter nog veel meer:

• ik herinner mij dat ik een briljant nieuw script heb geschreven voor 'The Usual Suspects, deel II'. En dat dit script nóg veel beter is dan het script van deel I (al ben ik de exacte details wel een beetje kwijt zodra ik één been uit bed gezet heb.... );
• ik herinner mij dat ik als agent op boevenjacht ben gegaan in een stad die ik niet ken, maar waar ik de ene heldendaad na de ander verrichtte; en
• ik herinner mij dat ik  (op een bezemsteel) van eiland naar eiland vlieg, gevolgd door mijn vrienden (die natuurlijk ook op een bezemsteel zitten). 

Ken je Jambers nog? Die Belgische documentaire-maker met de onvergetelijke woorden: "Overdag werkt zij op kantoor, maar 's nachts ..."? Precies. Dat gaat over mij. Al bedoelde hij het toentertijd waarschijnlijk wel wat anders dan hoe ik het nu bedoel.

Mocht je inmiddels denken dat ik elke nacht als superheld door het leven ga, kan ik je geruststellen. Ik droom ook regelmatig over eten. 

Zo bevond ik mij onlangs in Noord-Korea, alwaar ik sushi at met Kim Jong-un (en intussen de noodzakelijke vredesonderhandelingen verrichte) en bakte ik enkele weken later speklapjes voor Maxima en Willem-Alexander, terwijl ik mij in mijn droom (en al helemaal nadat ik wakker was geworden) afvroeg waarom ik er in vredesnaam voor had gekozen om speklapjes te bereiden (al deden Maxima en Willem-Alexander wel beleefd of ze mijn kookkunsten heel bijzonder vonden).

Kort geleden had ik weer een culinaire droom. Ik droomde dat Mac van Dinther, culinair journalist en restaurantrecensent van de Volkskrant, mijn blog had ontdekt en had geschreven dat iedereen deze moest lezen. Zelfs in mijn droom vond ik dit natuurlijk geweldig, en vertelde ik dit het iedereen die het wilde horen. Niet eenmaal, niet tweemaal, maar de hele dag door. 

Het suffe was dat ik, toen ik eenmaal wakker was, mijn droom zo briljant vond, dat ik het aan iedereen vertelde die het wilde horen. Niet eenmaal, niet tweemaal, maar de hele dag door....

Tja, dromen zijn bedrog. Maar zo maak je nog eens wat mee, niet?

Vandaag krijgen jullie geen recept voor sushi of speklapjes, maar een recept uit de keuken van 1000 en 1 nacht: de Arabische keuken! Zoals je al eerder op mijn blog hebt kunnen lezen, kook ik graag uit deze keuken. Ik houd van het gebruik van (verse) kruiden en aromatische specerijen. Zoals je ook terugvindt in onderstaande dip.

Dukkah

Dukkah is een dip gemaakt van noten en specerijen die je veel in het Midden-Oosten tegenkomt. De exacte samenstelling van de dip verschilt per regio en per land. Zo zie je soms dukkah met hazelnoten of amandelen, en soms met venkelzaad. Mijn versie is er eentje met pistachenoten én pecannoten. Die pecannoten zijn eigenlijk een beetje gek, omdat deze niet in het Midden-Oosten groeien. Maar ik had ze in huis (voor een goddelijke taart die binnenkort op mijn blog komt) en het smaakte heerlijk.

De basis van dit recept komt uit het kookboek 'Veg!' van Hugh Fearnley-Whittingstall.

Ingrediënten:

• 50 gram gepelde ongezouten pistachenoten
• 80 gram ongezouten gepelde pecannoten
• 1 el. komijnzaad
• 1 el. korianderzaad
• 3 el. sesamzaad (wit, gepeld)
• 1 tl. peperoncino (vlokjes)
• 1/2 el. grof zeezout

Pistachenootjes

Bereiding:

1. Rooster de noten 5 minuten in een voorverwarmde oven (200 graden). Laat de noten afkoelen, leg ze in een schone theedoek en hamer ze tot kleine stukjes. 

   

   Dit is vóór de hamer

2. Rooster in een koekenpan het komijnzaad en korianderzaad totdat het lekker begint te ruiken.

   

   Ja, ze worden blij in de warme pan

   Stamp de koriander- en komijnzaadjes met het zeezout in een vijzel totdat de zaadjes goed gekneusd zijn. Het moet geen poeder worden (een kenmerk van Dukkah is dat het een grove structuur heeft).
3. Rooster in de koekenpan het sesamzaad zachtjes lichtbruin. Let op: sesamzaadjes hebben de neiging door de keuken te gaan vliegen als ze te veel verhit worden.
4. Meng de fijngehakte noten, het zout, de gevijzelde zaden en het sesamzaad door elkaar. Voeg de pepertjes toe. 
5. Serveer de dukkah naast wat olijfolie op Perzisch platbrood, of strooi het over gegrilde groenten. 

Bewaar het in een potje (paar weken houdbaar)