Afghanistan. En gestoofde lam met rijst.

Waar denk jij aan als je aan Afghanistan denkt? 

Denk je dan aan papavers? Aan die mooie speelse rood-zwarte bloemen met van die knopjes die je als kind pelde om de blaadjes uit hun te krappe coconnetje te bevrijden (en die in Afghanistan verantwoordelijk zijn voor 90% van de wereldwijde heroïneproductie)?

Denk je dan aan windhonden, slanke dieren met lange haren die een topsnelheid kunnen halen, terwijl ze jagen op hazen, antilopen en gazelles (ik zie ze al door de woestijn rennen met hun wapperende vacht)?

Denk je dan misschien ook eigenlijk (net als ik) het eerste aan de Taliban, de islamitische terreurbeweging die het land nog altijd deels in zijn macht houdt en verantwoordelijk is voor het vermoorden van vele Afghanen en het vernietigen van een groot deel van het cultureel erfgoed (met invloeden uit omringende landen zoals Iran, China, en Pakistan)?

Of denk je dan misschien toch ook aan het boek De Vliegeraar, van Khaled Hosseini, een van de meest indrukwekkende boeken die ik ooit heb gelezen? Dit boek over vriendschap, verraad, en familiebanden, maakte duidelijk hoe het land (jaren geleden al) verdeeld was in verschillende klassen en bevolkingsgroepen. En verhaalde hoe de Taliban opkwam en in de afgelopen jaren veel vernietigde: families, kennis, vertrouwen, vrijheid.

En denk je dan ook, zoals ik tot voor kort, niet direct aan een land met culinaire geheimen, met tal van prachtige ingrediënten, aan familie- en feestmaaltijden met kleurrijke gerechten, met schoteltjes en bakjes met een grote variëteit aan lekkernijen? 

Dan hoop ik dat ik met mijn blog van deze week hier verandering in kan brengen. Want sinds ik met vrienden ben gaan eten bij het Afghaanse restaurant Sarban in Tilburg, is mijn beeld van Afghanistan een stuk dimensionaler geworden. 

Zo werden wij allerhartelijkst ontvangen in het kleine restaurant buiten het centrum van de niet zo spannende stad Tilburg. Onze vrienden waren eerder in het restaurant geweest, en het leek alsof ze bij oude bekenden op bezoek kwamen. De gastvrouw wist nog wie ze waren, en borduurde voort op eerdere gesprekken. 

Bij elke gang die we van het verrassingsmenu kregen, kwam ze even bij ons aan tafel zitten, om uit te leggen wat er voor kleurrijks op de schalen voor onze neuzen lag: kleine deegkussentjes (mantoe) gevuld met gehakt en geserveerd met yoghurt en kruiden: normaliter geserveerd op een familiefeest of trouwerij. Heerlijke kofte met fijne specerijen, traditionele Raane Morg: gestoofde kip (waar ik het recept nog niet van heb kunnen terugvinden), sappige kippendijen, lamsvlees op rijst, zelfgemaakt moerbijenijs, goddelijke vijgenlikeur, amandelen.... Het was verrukkelijk. 

En toen bleek onze gastvrouw ook nog met een Siciliaan getrouwd te zijn, en bleek zij in de Zuid-Italiaanse cultuur veel overeenkomsten te vinden met haar eigen originele Afghaanse cultuur. Ja, toen veranderde mijn beeld natuurlijk helemaal! Want met een cultuur die op de Italiaanse lijkt? Dan heb je mij natuurlijk al snel voor je gewonnen. 

**********

Ik heb geprobeerd om met de specerijen die populair zijn in Afghanistan het gerecht van de lam met de rijst enigszins na te maken. Het was heerlijk. Of het ook door Afghanen als zodanig gewaardeerd wordt, durf ik niet te zeggen. Maar het gerecht is echt de moeite waard. En anders moet je maar bij Sarban gaan eten. 

N.B. Houd rekening met een stooftijd van 1,5-2 uur. En gebruik ruime theelepels.

Lam met spinazie (2-3 personen)

• 2 lamschenkels
• 4 tomaten
• 3 uien in ringen
• 3 tenen knoflook in plakjes
• 500 gram passata
• 1,5 liter kippenbouillon
• 2 tl. kurkuma
• 1 tl. komijn (gemalen)
• 1 tl. paprikapoeder
• 1/2 tl. nootmuskaat
• 1/2 tl. kardemom (gemalen)
• 1/2 tl. kaneel
• 5 grote wortels
• Handvol pijnboompitten, kort geroosterd.
• 150 gram verse spinazie
• 3 el. verse koriander (fijngesneden)
• 250 ml vette yoghurt
• Basmatirijst + klontje boter (om het gerecht mee te serveren)

Hoe maak je het klaar?

1. Bak de lamsschenkel kort aan in wat olijfolie totdat het iets gekleurd is. Voeg dan de uien en knoflook toe. Schep goed door. 
2. Voeg de specerijen toe: kurkuma, komijn, paprikapoeder, nootmuskaat, kardemom, en kaneel. Bak dit kort mee. 

   

   
   

3. Voeg dan de tomaten toe en de bouillon met de passata. Roer alles door en zet het vuur lager. Laat dit lekker zachtjes pruttelen.
4. Was intussen de basmatirijst en laat dit vervolgens in wat water liggen tot circa een kwartier voor je wilt gaan eten.
5. Als de lam van het bot begint te vallen, kun je de wortel (in grove stukken) en de spinazie toevoegen. Laat dit meepruttelen. Reken op ongeveer 20 minuten. 

   

   
   

6. Smelt de boter in een koekenpan en bak de rijst kort aan. Pak dan wat van het vocht van het lam en zorg dat de rijst echt net onder het vocht staat. Laat dit zachtjes pruttelen. Laat het water droogkoken, en check of de rijst gaar is. Zo niet? Voeg dan wat vocht toe. Reken op 5-10 minuten totaal. 

   

   
   

7. Als de rijst gaar is, kun je het gerecht serveren. Schep de rijst op een bord, leg er wat stukken lam, wortel, en spinazie op. En garneer met dikke klodders yoghurt, verse koriander en pijnboompitjes.