Ik fietste naar huis. Het was een lange werkweek geweest. Het was donker, koud en nat. De laatste restjes sneeuw die die middag eindelijk waren gaan smelten, bevroren langzaam weer tot harde stukken ijs: vastbesloten om nog een paar dagen te blijven liggen.
Mijn voeten waren koud. Ik had net een half uur in het donker staan staren naar de plek waar mijn hond kuilen had gegraven in de hoop muisjes te vangen. Ik kon niet goed zien wat ze precies uitspookte. Maar aan het geluid te horen, zouden een paar muisjes de kerst niet halen. 'Wraak' dacht ik even. Maar eigenlijk wilde ik het niet weten. Ik riep haar bij me. "Kom we gaan naar huis".
Ik fietste langs verschillende kantoorgebouwen, terwijl achter mij mijn hond in mijn fel verlichte fietskar lekker was gaan liggen. Zij was al klaar met haar beweging. Mijn beweging begon nu pas.
Om de tijd te doden dacht ik na over mijn blog van komende week: na het verhaal over mijn neefje, had ik eigenlijk geen kerstverhaal meer paraat. Ik was moe en chago, en eigenlijk was mijn inspiratie met het eindigen van de laatste werkdag ook verdwenen. Ik wilde naar mijn bank. Schoenen uit, sokken uit, sloffen aan, en eten laten bezorgen: niets meer doen.
Uit het niets verschenen ineens allemaal mensen op het fietspad. Niet op de fiets, maar lopend. Geïrriteerd riep ik dat ze op de stoep moesten lopen. Waarom was het hier nou zo druk? Luid rinkelend probeerde ik de voetgangers te passeren. Maar er kwamen er steeds meer. Overal liepen mensen! Volwassenen, kinderen, bejaarden. Geïrriteerd mopperde ik de naam van iemand die ik ineens ook ontwaarde tussen al het publiek: in een kerststal. In een wieg.
En ineens zag ik overal lampionnetjes: allemaal lichtjes die langs mijn fietsroute door het park neergezet waren. En die ook verderop in het park langs het water een kleurrijke slinger vormden. En ineens begonnen de mensen in de kerststal te zingen: "Silent night, holy night". Het klonk prachtig.
Ik fietste verder en passeerde hele families met kinderwagens, met wanten en met mutsen. En toen was daar ineens nog een koortje: "Oh come all ye faithfull" (de titel heb ik even opgezocht hoor: dit soort kennis heb ik niet paraat). Blij verrast vergat ik helemaal mijn fietsbel te rinkelen. Ik werd zelfs een beetje warm van binnen, ondanks alle ouders met kinderen die het halve fietspad in beslag namen. Huppelend. Lachend.
Ik merkte dat ik inmiddels rechtop was gaan zitten op de fiets. Zoekend naar alle kerstkoortjes die verspreid tussen de bomen in het park stonden, aan elkaar verbonden door honderden lampionnetjes. "Wat mooi" verzuchtte ik hardop.
En even, heel even, was ik de drukte van de werkweek vergeten. Neuriënd fietste ik het laatste stuk naar huis. Het verhaal voor mijn blog had zichzelf zojuist geschreven.
(En toen werd ik bijna door een taxi overreden, maar dat terzijde. Laten we het gevoel proberen vast te houden).
********************************************
Je krijgt vandaag van mij meerdere recepten. In principe gaat het vandaag om de twee sauzen die ik heb bedacht. Een saus met chocolade en port, en een saus met Aperol en sinaasappel. De eerste saus gaat heel goed met een hertenbiefstukje. De tweede doet het goed met een lamsrack of eend. Als bonus krijg je van mij ook nog het recept voor twee bijgerechten (aardappelpuree uit de oven, en venkel in ontbijtspek).
Chocolade port saus
- 380 ml gevogelte fond
- 150 ml port
- 1 blokje (circa 5-10 gram) pure chocolade (70%)
- 3 sjalotjes, zeer fijn gesneden
- 4 tenen knoflook, fijngesneden
- Beetje chilipoeder
Bak de sjalotjes en de knoflook kort aan in wat olijfolie en boter. Voeg de fond en de port toe. Laat dit zachtjes pruttelen tot de saus circa 175 ml is geworden. Rasp de chocolade voorzichtig boven de saus. Meng dit goed door, en zorg dat het vuur echt zacht staat. De saus wordt nu langzaam dik. Breng op smaak met een beetje chilipoeder.
Deze saus smaakt erg goed bij een hertenbiefstukje. Het was oorspronkelijk de bedoeling dat ik de saus zou serveren bij een ganzenboutje. Ik bakte de ganzenbout eerst aan in de pan, en voegde daarna de ui en knoflook toe. Echter: de ganzenbout werd nooit mals. Misschien door het ontbreken van zuur in de saus? Ik heb geen idee. Het was in ieder geval niet te eten. Gelukkig had ik ook nog een hertenbiefstukje liggen. Deze bakte ik kort aan, en serveerde ik met de saus. Erg lekker.
Aperol-Sinaasappelsaus
- 200 ml sinaasappelsap
- 150 ml aperol
- 1 blokje kippenbouillon
- 3 sjalotjes, fijngehakt
- 5 kleine takjes tijm
Bak de sjalotjes en de knoflook kort aan in wat olijfolie. Voeg de sinaasappelsap, de Aperol, het bouillonblokje en de helft van de tijm toe. Laat dit zachtjes pruttelen tot de saus circa 175 ml is geworden. Verwijder de tijm, en voeg de nieuwe tijm toe. Deze ietwat zoete saus (met een bittertje) smaakt erg goed bij een lamsrack.
Bak de lamsrack kort aan totdat deze bruin gekleurd is. Zet dan in een oven bij circa 180 graden. Reken op 15-20 minuten (net zo lang als onderstaande bijgerechten in de oven moeten).
Bijgerechten (circa 2 personen):
Aardappelpuree uit de oven: kook 300 gram aardappels met 4 knoflookteentjes gaar. Pureer ze met een klontje boter. Voeg wat zout toe en zeker een eetlepel vadouvan (bijvoorbeeld die van Jonnie Boer). Meng hier een ei doorheen. Schep kleine torentjes op een stukje bakpapier, strooi hier een beetje parmezaanse kaas overheen, en bak de aardappelpuree in circa 15-20 minuten gaar. Je kunt de torentjes goed voorbereiden, en pas afbakken als je bijna gaat eten.
Venkel verpakt in ontbijtspek: snijd een middelgrote venkelknol (circa 200 gram) in vier stukken. Zorg dat de venkelstukjes "aan de voet" nog aan elkaar blijven zitten.Kook de venkel circa 5 minuten in wat gezouten water. Giet af, laat afkoelen en wikkel 1-2 sliertjes ontbijtspek om elk stukje. Bak de spek in circa 15-20 minuten gaar in de oven. Je kunt de venkel goed voorbereiden. Zet ze pas in de oven als je bijna gaat eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten