Toen ik een jaar of zes-zeven was, namen mijn ouders mij mee naar een Chinees restaurant. Nu gebeurde het niet vaak dat we bij een Chinees gingen eten, maar ik vond het wel hartstikke leuk. Bij mijn maaltijd kreeg ik namelijk een enorm kunstwerk van wortel. In mijn herinnering was het een dolfijn in een bed van koraal. Maar het kan ook een zwaan zijn geweest.
Ik weet nog hoe ik vol bewondering naar de versierselen op mijn bord keek, en hoe teleurgesteld ik was dat, toen ik mijn tanden in het kunstwerk zette, de smaak nogal tegenviel. De wortel was taai, droog en allesbehalve knapperig.
Ik weet ook nog hoe geschrokken mijn ouders keken toen ik een opmerking maakte over de wortel en ze zagen dat de dolfijn (zwaan?) onthoofd was. En ik kan mij ook nog vaag herinneren hoe zij de restanten van de wortel onder de resten van mijn maaltijd probeerden te schuiven voordat de ober onze borden weer kwam ophalen.
Omdat ik op jonge leeftijd blijkbaar al van mening was dat je alles op je bord moet kunnen opeten, gaan we het vandaag eens hebben over het versieren van je bord. Want hoe mooier je bord, hoe meer de maaltijd gewaardeerd wordt door je gasten. Denk ik. Hierbij een vijftal tips:
Tip 1: gebruik alleen decoratie die je ook kunt opeten. Voor een toelichting: zie hierboven.
Tip 2: gebruik in principe alleen decoratie die ook gebruikt wordt IN het gerecht of ten minste qua smaak ook echt iets toevoegt aan het gerecht. Niets is zo vreemd als een takje Italiaanse basilicum op stoofpotje met rozemarijn. Of een struikje peterselie dat uit het niets op je bord met Thaise curry verschijnt.
Tip 3: Leg altijd een oneven aantal op een bord. Serveer je een biefstuk? Geef er dan maar eentje... Oke, die is een beetje flauw. Maar het geldt bijvoorbeeld voor coquilles, voor gevulde eieren, voor gegrilde garnalen.... noem maar op. Een oneven aantal brengt het bord in balans. Voor mij is dit altijd een lastige. Vaak vind ik bij een voorgerecht 1 wat weinig en 3 wat veel. Meestal ga ik dan voor het laatste. Ik ben en blijf een You'd better be safe than sorry-type.
Tip 4: Zorg voor de juiste kleuren op je bord. Ik heb ooit een boek gelezen over een autistische jongen die elke dag maar 1 kleur wilde eten. De rode en de groene dag leken mij nog wel te doen. Maar wat als je witte basmatirijst wilt koken? Of......blauwe bessen wilt gebruiken??? Hoe dan ook: ik probeer altijd meerdere contrasterende kleuren op mijn bord te krijgen. Soms doe ik dat door een rood pepertje op het laatst toe te voegen. En andere keren doe ik dat door een beetje van de kruiden achter de hand te houden. Takje peterselie op de kabeljauw met wat gele citroen, en klaar!
Tip 5: Gebruik zo neutraal mogelijke borden. Heb je in een restaurant wel eens van een bord vol bloemetjes gegeten? Nee toch? Ik heb daar ook een hekel aan. Een gerecht komt pas echt tot zijn recht op een neutraal bord. Zonder bloemetjes of opdrukseltjes (bestaat dat woord?). Ja ik weet dat ik mijn gerechten soms op de foto vastleg op een bloemenbord. Maar dat is alleen als ik een gerecht niet thuis heb gekookt. Anders zou dat niet gebeuren. (Sorry mam, je servies is echt heel mooi).
Jullie krijgen vandaag een recept waarmee ik enorm heb geworsteld om het een beetje mooi te presenteren. Ik heb van alles geprobeerd: eieren met fipronil, eieren zonder fipronil. 2 eieren, 3 eieren. Vaste bakjes, plastic folie. You name it. Uiteindelijk adviseer ik dan maar 2 grote eieren of 3 kleine eieren (zonder fipronil), gewone vaste bakjes zonder folie, en serveren met een klodder ingekookte blauwe bessen.
 |
| Dit werkt dus niet. Je krijgt de custard namelijk niet eenvoudig uit de vorm. |
Custard met maple syrup & blauwe bessen
Ik vond het heel lekker om de custard goed koud te serveren. Dan is de custard ook een stuk steviger. Als jij dit ook fijn vindt, moet je de puddinkjes een dag van te voren maken.
Wat heb je nodig voor zes stuks?
- 100 ml ahornsiroop (maple syrup)
- 1 zakje vanille suiker
- 3 kleine eieren of 2 grote
- 400 ml volle melk
- 200 gram blauwe bessen
- Snufje zout
- 1 tl. aardappelzetmeel
Hoe maak je het klaar?
- Verwarm de oven voor op 165 graden.
- Houd 6 eetlepels blauwe bessen achter de hand, en kook de overige in een pannetje met 1-2 el. maple syrup tot de blauwe bessen zacht zijn. Voeg dan wat aardappelzetmeel toe. Meng goed en laat inkoken. Je houdt een soort jam over.
- Mix de eieren met de resterende maple syrup, het zout en de vanillesuiker tot je een schuimige massa hebt.
- Verwarm de melk in een pannetje tot de melk bijna kookt. Zet het vuur uit. Meng hier heel langzaam, terwijl je stevig klopt, de eieren doorheen. Klopt het schuimig.
- Schenk de melkmassa in 6 bakjes.
- Maak een theedoek goed nat en leg deze in een ovenschaal. Zet hier de gevulde ovenschaaltjes op, en vul de ovenschaal zodanig met water dat de vulling in de kleine schaaltjes net niet onder water staat. Door de natte theedoek verbrandt de onderkant van de custard niet.
- Doe een eetlepel blauwe bessen in elk bakje.
- Bak de schaaltjes met eiervulling ongeveer 45-60 minuten, of in ieder geval tot de vulling niet meer nat is (maar stevig). De massa blijft blank of heel licht gekleurd.
- Laat de schaaltjes afkoelen en zet in de koelkast totdat je ze gaat serveren.
- Accepteer dat de vulling niet makkelijk uit de schaaltjes komt, leg een schaaltje op een bordje, schep er een beetje blauwe bessenjam op en/of naast, en eet smakelijk!
Geen takje munt erbij. Wel een eetlepel jam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten