Dit keer ging het alarm niet af (Salone del Gusto en zeewolf met prosciutto)

Dit eten we vandaag

Eenmaal in de twee jaar stroomt Turijn vol. Met foodlovers uit alle windstreken, wijnmakers, agrariërs, Jamie Olivers wannabes, foodbloggers, internationale voedselproducenten, slowfooders, Italianen uit alle regio's, culinaire journalisten én... met mevrouw Hamburger.

Want eenmaal in de twee jaar vindt in Turijn het Salone del Gusto & Terra Madre festival plaats, een meerdaags voedselfestijn dat draait om alles dat met Slow Food te maken heeft. Je kunt er workshops volgen, meedoen aan debatten over de toekomst van de voedselindustrie, deelnemen aan proeverijen, 1000 wijnen uitproberen in de Enoteca, en vooral heel veel geweldige producten proeven uit de hele wereld. 

Check dit filmpje uit 2012 om een beeld te krijgen van Slow Food en het Festival: 

Afgelopen week was ik voor de tweede keer op de Salone del Gusto. Dit keer was nóg beter dan in 2012, mede omdat we hadden geleerd van de vorige editie:

Dit keer kochten we op tijd onze kaartjes voor de workshops, zodat we naar alle workshops van onze eerste keuze konden, zoals die over rauwe hammen uit Zuid-Europa en die over ambachtelijke Italiaanse bieren (en we dus niet een uur lang hoefden te luisteren naar 'the high or low tannanic potential van eikenhout, zoals in 2012, wat waarschijnlijk voor een exclusieve groep Noorse houthakkers een droomworkshop zou zijn geweest, maar voor een stel Hollanders zonder culinaire hout-ambities een slaapverwekkende exercitie was, deels veroorzaakt door de monotone vertaling van de tolk die zich vermoedelijk -met ons- radeloos afvroeg wat nou precies de lol van een stel houtsplinters zou kunnen zijn).

Dit keer sleepten we ongegeneerd drie (!, waarvan twee speciaal-voor-de-gelegenheid-gekochte) oma-karretjes naar Italië om te voorkomen dat de fijne motoriek van onze vingers door het gewicht van de tasjes met onze inkopen opnieuw voor enkele maanden zou worden uitgeschakeld.

Dit keer was ik voornemens om beter research te doen in de Enoteca om te voorkomen dat ik het opnieuw voor elkaar zou krijgen om uit 1000 wijnen op glas een wijn te kiezen die mijn Albert Heijn om de hoek ook verkoopt (maar had ik het uiteindelijk zo druk dat ik de Enoteca slechts op afstand heb kunnen bewonderen).

En dit keer was ik alert genoeg om niet opnieuw aan het verleidelijke touwtje op het gehandicaptentoilet (excuus, ik moest écht heel nodig) te trekken zodat het alarm ging loeien in de grote workshopzaal en ik mezelf opnieuw met rode konen achter een pilaar moest verstoppen voor de bewaking die opnieuw in grote getale aan zou komen stormen.  

Kortom: het was geweldig in Turijn!

Ik vond het wel moeilijk om een geschikt recept uit te zoeken bij dit verhaal. Op de Salone heb ik natuurlijk een aantal heerlijke ingrediënten gekocht waar ik bijzondere recepten mee kan maken, zoals roze knoflook, een paté van koperkleurige uien, geglaceerde kastanjes, gefituurde rode pepers, nduja (een Calabrese pikante smeerbare worst), 1 kilo gezouten schapenricotta (waar niet al mijn vrienden even enthousiast over zijn), en Limburgse appelstroop (om ook de aanwezige Nederlandse producenten te steunen), maar omdat het gros van deze zaken in Nederland wat moeilijk verkrijgbaar zijn, heb ik geen recept met deze ingrediënten uitgekozen.

Ik heb besloten tot  Zeewolf met Prosciutto di Parma, geïnspireerd door de workshop over rauwe ham.

Wat heb je nodig voor 4 personen?

• 100 gram uitgelekte kappertjes
• halve knoflookteen
• 4 ansjovisjes
• 1 kleine tl. geraspte citroenschil
• 4 takjes rozemarijn
• 600 gram zeewolf
• 4 dunne plakjes citroen
• 4 lange plakken dungesneden parmaham (of 8 bij kleine plakjes)
• 4 satéprikkers

Wat moet je doen?

1. Stop de kappertjes, ansjovis, knoflookteen en citroenrasp in een mengbeker en mix dit met een staafmixer tot een dikke pasta.
2. Snijd de zeewolf in 8 stukken van gelijke grootte.
3. Smeer op 4 stukken vis de kappertjespasta, en dek af met een ander stukje. 
   
4. Pak de vis in met de parmaham. 
5. Leg een takje rozemarijn en een plakje citroen op de vis, en prik dit vast met een satéprikker.
6. Bak de vis in wat olijfolie eerst aan beide kanten krokant, en zet dan een deksel op de pan. Laat de vis op laag vuur langzaam garen. Dit duurt (afhankelijk van de dikte van de vis) 10-15 minuten. 
7. Serveer en eet smakelijk! (je hoeft de citroen en rozemarijn niet op te eten hoor)

Dit is weer zo'n gerecht dat zich niet mooi laat fotograferen...