Soms hoor je van die verhalen die je liever niet hoort. Zo was ik afgelopen september in Italië en ontdekte ik op de markt een énorme bak met verse funghi porcini. Funghi porcini, de Italiaanse naam voor eekhoorntjesbrood: een prachtige donkerbruine paddenstoel met een vleesachtige structuur en een geweldig aromatische smaak.
Ik ben dol op funghi porcini. Of misschien moet ik het zo formuleren: ik WAS dol op funghi porcini. Want ik deed deze september een 'interessante' ontdekking.
Ik ontdekte dus een enorme bak met deze paddenstoelen op de markt, die voor zo'n 16 euro per kilo over de (niet aanwezige) toonbank gingen. Alhoewel ik de halve markt al had leeggekocht, was de verleiding toch (zoals altijd) te groot om deze prachtige boleten te laten liggen en ik sloeg direct een kilo in (wat op zich best veel is als je met zijn tweeën bent en bijna weer naar Nederland gaat, maar dat terzijde).
Ik was echter geïnspireerd. Onderweg in Emilia-Romagna hadden we namelijk al meerdere keren verse porcini gegeten, zowel rauw als carpaccio, als gebakken bij een stukje kalfsvlees. En dit wilde ik natuurlijk ook zelf graag namaken. En dus sloeg ik groots in.
 |
| Op dit moment vond ik het nog leuk |
Bij terugkomst van de markt zette ik de zak met de porcini op de keukentafel tot ik het de volgende dag verder zou gaan verwerken. Alhoewel ik mij realiseer dat ik de paddenstoelen wellicht beter in de groentenla had kunnen bewaren, vraag ik mij af of ik het volgende had kunnen voorkomen....
De tas kwam tot leven.
Ik had het niet direct in de gaten toen ik 's ochtends met mijn cappuccinootje en slaperige kop langs de keukentafel liep. Maar ergens registreerde ik blijkbaar een beweging. En dus ging ik de zak toch maar wat beter bekijken.
Laat ik het er hier op houden: ik had een dierentuin gekocht. Een dierentuin van witte maden met zwarte kopjes. En ik hoop niet dat jullie het heel erg vinden, maar ik ben vergeten om er een foto van te maken.
Jullie begrijpen al dat mijn heerlijke funghi met al zijn bewoners linea recta de prullenbak in verdwenen, waarna er redelijk wat cappuccino's aan te pas moesten komen om het misselijkmakende gevoel in mijn maag te onderdrukken.
Het verhaal is echter nog niet klaar. Toen ik die avond namelijk vol afschuw het verhaal vertelde aan de pizzaboer in het dorp, zei zij: "oooooohhh, beestjes? Dan gooi je er gewoon wat zout overheen. Dan verdwijnen ze vanzelf. Zo doen wij dat altijd in Italië."
Met terugwerkende kracht werden die heerlijke maaltijden in Emilia-Romagna toch een stukje minder lekker.
Goed... funghi porcini dus. Je schijnt ze ook te kunnen krijgen zonder maden. Maar dan moet je wel opletten dat er geen andere verstekelingen bij zitten.
 |
| Deze kwam ik ook tegen... |
Na dit heerlijke verhaal, krijgen jullie van mij een recept met..... kastanje-champignons. Dat moet een opluchting zijn ;-) Kastanje-champignons zijn weliswaar qua smaak op geen enkele manier te vergelijken met die geweldige funghi porcini, maar daar had je toch geen zin meer in na dit verhaal.
Carpaccio van champignon
Wat heb je nodig (2 personen)?
- 12 kastanje champignons
- 2 plukken rucola
- 5 stengels bieslook, fijn gesneden
- 1-2 zongedroogde tomaten, in dunne reepjes
- 1 tl. citroenrasp
- 1 tl. balsamico-azijn
- 2 el. olijfolie
- peper en zout
Wat moet je doen?
- Snijd de champignons in flinterdunne plakjes. In de supermarkt kun je ook gesneden champignons kopen, maar die zijn te dik gesneden.
- Leg de paddenstoelen dakpansgewijs op een bord.
- Meng voor de dressing de olijfolie met de rasp en de azijn in een kopje.
- Garneer de paddenstoelen met de bieslook, rucola en zongedroogde tomaten.
- Strooi wat versgemalen zout en peper over de groenten.
- Eet smakelijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten