Johannes van Dam (en snijbiet met knoflook)

Het kan je (bijna) niet ontgaan zijn dat culinair recensent Johannes van Dam afgelopen week is overleden.  Johannes van Dam was vooral bekend vanwege zijn kritische restaurant recensies in het Parool en het culinaire naslagwerk “De Dikke van Dam”.

Ik ‘kende’ Johannes van Dam voornamelijk van dat naslagwerk. Regelmatig als ik vastloop met een ingrediënt dat ik nog niet eerder heb gebruikt, pak ik “De Dikke” en lees ik wat onze Johannes hierover te melden heeft (of had). Soms leidde dat tot inspiratie voor nieuwe recepten, maar vaak leerde ik vooral meer over de achtergrond van het ingrediënt:

·      Waarom heet een grapefruit een grapefruit (en waarom noemen de Fransen het een pamplemousse)?

·      Wat is een paradijskorrel?

·      Wanneer heb je de perfecte kroket? En:

·      Waarom eten Amerikanen zo weinig orgaanvlees?

Nou. Dat zijn toch allemaal dingen die je altijd al had willen weten, niet?

Ik moet eerlijk bekennen dat ik maar zelden een recept van Johannes heb uitgeprobeerd.  Zijn recepten zitten dan ook enigszins verborgen in zijn verhalen en dienen volgens mij meer als voorbeeld voor hoe je een specifiek ingrediënt kunt gebruiken en hoe vooral niet.

Zo schrijft Johannes van Dam zo’n 5 pagina’s vol over de do’s en don’ts van de aardappel, en weet hij zelfs over de snijbiet 3 pagina’s vol te schrijven. En dat is fijn, aangezien ik net vandaag een hele zak snijbiet in de natuurwinkel had gekocht en even geen idee had wat ik er mee kon doen. 

Ik ben altijd al nieuwsgierig geweest naar snijbiet. In Italië kom je het namelijk best wel vaak tegen op de markt. Het heet daar “bietola”, maar ik kon mij niet herinneren het ooit te hebben gegeten. In Nederland kom je snijbiet echter niet zo vaak tegen. Johannes van Dam schrijft dan ook dat de snijbiet behoort tot de zogenoemde “vergeten groentes” (en ook bekend is onder de nog onbekendere naam “warmoes”).

De snijbiet wordt, zo lees ik in de Dikke van Dam, vaak bereid als spinazie. En als ik Johannes moet geloven wordt de snijbiet ook vaak gegeten met rozijnen en pijnboompitten: een combinatie waar ik persoonlijk niet zo happy van wordt (fruit in mijn eten? Liever niet). Maar goed, dat maakt niet uit. Uit het verhaal van Johannes werd mij in ieder geval duidelijk wat ik met de snijbiet kon doen. En dus kwam ik tot het volgende, eenvoudige, bijgerecht (super simpel, super gezond en héél smaakvol):

Snijbiet met knoflook (1 persoon)

·      250 gram verse snijbiet

·      2 tenen knoflook in dunne plakjes

·      Zout

·      Olijfolie

·      Chilipepertje

Was de snijbiet zorgvuldig. Er zit vaak veel zand in. Verwijder de dikste nerven, en scheur de rest van de snijbiet in grove stukken.

Bak eerst in wat olijfolie de knoflook totdat deze licht begint te kleuren. Voeg dan de snijbiet toe. Hussel de snijbiet en laat alles slinken. Voeg dan naar smaak het chilipepertje en wat zout toe.

En dat is het! Snijbiet is iets zoeter dan spinazie en heeft een minder hoog ijzergehalte. Heerlijk bij het varkenshaasje dat ik  binnenkort voor jullie op mijn blog zal zetten of bij een eenvoudige bereid stukje vis.

P.s. 1: het is ook lekker om in plaats van zout ansjovisjes toe te voegen en deze met de knoflook te laten bakken voordat de snijbiet in de pan gaat.

P.s. 2: Je kunt dit gerecht ook maken met spinazie.