Growing pains. En homemade limonadesiroop met gember.

Ik heb "ijsklontjes" van de limonade gemaakt.

Toen wij nog kind waren en op vakantie naar Italië gingen, kregen mijn zussen en ik ieder de opdracht om tenminste één avond voor het avondeten te zorgen. Dit was behoorlijk leerzaam.

Mijn ouders lieten zich namelijk niet afschepen met één gang. Nee. Als wij onze kookavond hadden, dan moest er wel een drie-gangen menu op tafel komen.

Voor zover ik mij kan herinneren, vonden wij dat geweldig leuk en konden we niet wachten tot het eindelijk onze beurt was. Al kan ik mij werkelijk niet herinneren wat ik dan eigenlijk kookte. Ik heb daar de afgelopen dagen mijn hoofd over zitten breken. Het enige dat ik mij wel kan herinneren is die keer dat ik chocolademousse als dessert wilde maken. Ik denk dat ik niet meer weet wat het voor- en hoofdgerecht was, omdat dat toen voor mij ook helemáál niet belangrijk was: alles draaide om de chocolade.

En ik had geluk. De pasticceria in het dorp had chocolade in de aanbieding. Grote brokken chocolade die eigenlijk prachtige kunstwerken hadden moeten zijn, maar waar iemand blijkbaar niet zo voorzichtig mee was geweest. Voor slechts enkele duizenden lire kreeg ik een enorme zak chocolade mee en bleef ik toch nog binnen mijn budget (ja, ook dat was onderdeel van de leerschool).

Trots op mijn aankoop proefde ik vast een stukje chocolade. En toen ook bleek dat mijn andere boodschappen binnen budget bleven, was ik zo blij dat ik van mijzelf best nog een stukje mocht proeven. Onderweg naar huis kon ik me ook niet helemaal bedwingen. Maar ach, die zak was zó groot... Ik snoepte een klein stukje.

En toen ging ik koken. Natuurlijk begon ik met de chocolademousse: een stukje chocolade voor de chocolademousse, een stukje voor mijzelf. Een stukje chocolade voor de chocolademousse. Een stukje voor mijzelf. De hoeveelheid chocolademousse die ik oorspronkelijk voor ogen had werd met elke handeling minder. Slagroom geklopt? Stukje chocolade. Suiker gemengd? Stukje chocolade.

In plaats van de grote schaal die ik in de ochtend had klaargezet, ging de mousse in kleinere bakjes. Ik haalde nét vijf stuks. Ik bedoel: ik haalde het net om vijf stuks klaar te zetten.....voor er een golf van hitte vanuit mijn onderrug naar boven kwam drijven. Mijn benen gingen trillen. Ik kreeg kippenvel over mijn hele lijf. En ik werd misselijk. Heel misselijk.

"Ik ga héél even liggen mam"
"Uhm. Mam?"
"Heb je een emmertje voor me?"

Om een lang verhaal kort te maken: ik heb het diner gemist. De hele avond lag ik met een emmer onder mijn snuit in bed, terwijl mijn zussen af en toe langs liepen om mij uit te lachen. Wie er die avond heeft gekookt? Ik heb werkelijk geen idee. Maar mijn toetje? Dat viel in de smaak. Oók bij de buurvrouw die mijn portie kreeg.


Je kinderen voor je laten koken: het is op vele vlakken een goede leerschool....

Onderin smelten de ijsklontjes met de siroop

Limonadesiroop met gember

Dit recept heb ik gekregen van Duitse vrienden van ons die ik ken uit Italië. In het originele recept zit 800 gram suiker. Kijk maar wat jij het lekkerste vindt. Ik heb mijn overdosis suiker al eens gehad....

Wat heb je nodig?

• 1 liter water
• 100 gram gember
• 650 gram suiker
• 250 ml citroensap
• Rasp van 8 citroenen
• 80 gram verse pepermunt
• 1-2 flessen voor iets meer dan 1 liter

Hoe maak je het klaar?

1. Schil de gember en snijd het in dunne plakjes. 
2. Pak een grote pan. Doe hier het water, de suiker, de gember, het citroensap en de citroenrasp in.
3. Breng het water aan de kook en laat alles zo'n kwartier goed doorkoken. 

   

   
   

4. Zet het vuur uit en voeg de pepermunt toe. Laat alles afkoelen.
5. Haal de limonade door een zeef, verhit nog een keer tot het kookt en schenk de limonade in een gesteriliseerde fles. Laat afkoelen en zet in de koelkast.

De limonade kun je ook als basis gebruiken in de prosecco. Je kunt de limonade net als ik heb gedaan ook in ijsklontzakjes bewaren, maar het bevriest niet goed. Dus het is wel heel lastig om de klontjes uit de zakjes te halen!