Thanksgiving. En ik ben dankbaar voor deze bananentaart

In Amerika was het gisteren Thanksgiving. Omdat ik redelijk wat familie in Amerika heb wonen, is het fenomeen mij niet geheel onbekend. In het verleden heb ik het dus nog wel eens gevierd. Al betekende dit in mijn familie eigenlijk gewoon dat we weer een excuus hadden gevonden om met zijn allen aan tafel te zitten en lekker te eten. Waarbij wij vervolgens natuurlijk wel even hardop zeiden dat we hier heel dankbaar voor waren. Want dat doe je dus met Thanksgiving.

Ik word altijd een beetje melig van dit soort opgelegd holladijo holladijee gedoe. Maar op zich is het niet zo fout om je zo nu en dan een beetje te bedenken waar je allemaal blij en tevreden over kunt zijn:

• Weer een verhaaltje af voor mijn blog? Oh yeah!
• Weer een recept gelukt? All righty!
• Bijna klaar met de sinterklaasgedichten? Uhm.....  change of subject.

Zoals je misschien wel weet, wordt in Amerika Thanksgiving meestal gevierd met een enorme kalkoen. Maar jullie krijgen van mij echt geen recept met kalkoen hoor! Ik weet niet of jullie mijn debacle met de fazant van vorig jaar nog herinneren? Als er iemand vorig jaar heel erg dankbaar was, dan was het mijn poelier. 

Nee. De poelier heeft het goed genoeg gehad vorig jaar. Ik waag me liever aan het traditionele toetje dat in Amerika vaak met Thanksgiving wordt gegeten: een pecannotentaart. Maar mijn recept is niet met pompoen zoals de Amerikanen het meestal bereiden (echt waar, ik verzin het niet), maar met banaan. 

Voor deze taart moet ik Nicole dankbaar zijn. Nicole was een collega op mijn werk en maakte regelmatig de heerlijkste taarten voor ons. Déze taart was een van haar grootste successen. Helaas is Nicole niet meer werkzaam bij ons, maar gelukkig heeft zij het recept wel met mij gedeeld. En nu deel ik het met jullie.

Tjonge, wat zullen jullie mij dankbaar zijn. 

Bananen-pecannotentaart (genoeg voor zeker 10 personen)

De gecondenseerde melk moet je eerst 2,5 uur koken in ruim water. Dan wordt het karamel. Ik hoorde laatst van iemand dat je dit niet hoeft uit te stellen tot de dag dat je de taart gaat bakken. Je kunt best een voorraadje karamel maken en opslaan in je voorraadkast.

Zijn jullie mij niet geweldig dankbaar voor deze handige tip?

Je gooit dus echt gewoon het dichte blik in het water en brengt het aan de kook (max. 2,5 uur)

Wat heb je nodig?

• 6 rijpe bananen, gepeld en in de lengte gehalveerd
• het sap van  een 1/2 citroen
• 1 blikje gecondenseerde melk (reeds 2,5 uur gekookt)
• 100 gram pecannoten, kort geroosterd
• 1 snufje kaneel (puntje van een theelepel)
• 1 snufje zout (puntje van een theelepel)
• 1/2 ei
• 175 gram rietsuiker
• 150 gram roomboter
• 200 gram bloem
• 100 gram zelfrijzend bakmeel

Hoe maak je het klaar?

1. Verwarm de oven voor op 175 graden.
2. Kneed met de hand de boter, het suiker, de kaneel en 't zout. Voeg het ei toe. 

   

   
   

3. Meng hier vervolgens de bloem en het bakmeel doorheen. 

   

   
   

4. Bekleed een beboterde bakvorm met het deeg en bak de taartbodem 20 minuten in de voorverwarmde oven. Als je kleinere vormpjes gebruikt (zoals op de foto), dan moet je na 10 minuten kijken of het deeg al gaar is en niet te bruin. 20 minuten is dan te lang.
5. Pel de bananen en snijd ze doormidden. Besprenkel ze met citroensap.
6. Bedek de taartbodem met de helft van de karamel en leg hierop de bananen. 

   

   
   

7. Schenk hier de rest van de karamel overheen en bestrooi met de pecannoten.