Geen polenta-fetisj. Polenta met fontina en peterselie.

Vlakbij ons vakantiehuis in Italië is een aantal jaar geleden "La Polentera" geopend: een restaurant waar voornamelijk polenta wordt gereserveerd.

Kun je je voorstellen dat we in Nederlands iets vergelijkbaars doen met een nationaal gerecht? Zoals een restaurant waar je alleen maar stamppot kunt eten? (Vooruit: in de huidige tijdsgeest, met een overload aan restaurants rondom een beperkt thema -zoals "kip"- zou dat misschien wel kunnen).

Veel van onze Italiaanse vrienden die uit de buurt komen, begrijpen het echter niet. Polenta eet je thuis. Dat eet je met familie, met je oma. Dat eet je als het feest is en je met zijn allen gaat barbecueën boven in de bergen.

Maar goed, onze Italiaanse vrienden wonen dan ook in de polenta hoofdstad van Italië, op de grens van Lombardije en Trentino-Alte Adige, vlakbij Storo. Zij eten, als ik een aantal van hen moet geloven, meer dan regelmatig een royale portie polenta.

Met het mais en het maismeel worden tegenwoordig ook andere producten gemaakt

Ondanks het gebrek aan interesse van de mensen uit onze omgeving, zit La Polentera dagelijks hartstikke vol. Dus niet met onze vrienden, maar met -zo vermoed ik- Italianen uit andere regio's die niet zijn opgegroeid met polenta, of met Noordelingen met een polenta-fetisj (die écht nooit genoeg kunnen krijgen van polenta) of met toeristen die wel eens willen weten hoe polenta nu écht gegeten moet worden.

De traditionele manier van polenta is allesbehalve spannend. En -als je het mij vraagt- allesbehalve lekker. In principe komt het neer op gekookt maïsmeel met een klein beetje zout dat hetzij vloeibaar geserveerd wordt, hetzij na het koken opgesteven is en daarna gebakken of gegrild.

Je wilt niet weten hoe vaak ik tegen heug en meug in alle beleefdheid hele klodders en rechthoeken van die gele plamuurverf naar binnen heb moeten werken. Zélfs bij La Polentera waar ik inmiddels, tegen beter weten in, zo'n driemaal heb gegeten.

En toch..... Toch krijgen jullie vandaag het recept voor polenta. Het is namelijk écht mogelijk om iets lekkers te maken van dit goudgele maïsmeel. En onze lokale kruidenier weet precies hoe. Zijn geheim? Voeg vooral veel, heel veel, kaas toe. En misschien ook wat kruiden, bouillon en stukjes Italiaanse worst.

Ja, ik hoor je al denken: zo krijg je zelfs stamppot lekker!

Polenta met fontina (en peterselie)

Wat heb je nodig voor circa 4 personen?

• 200 gram polenta (liefst langkokende i.p.v. instant)
• zo veel water als op de verpakking staat
• 75 gram fontina
• 1-2 tl. zout
• 15 gram boter
• 25 gram verse bladpeterselie
• 2 tenen knoflook

Hoe maak je het klaar?

1. Maak de polenta klaar zoals beschreven op de verpakking. Bij mijn originele polenta uit Storo moest ik 800 ml water aan de kook brengen, en hier 200 gram polenta aan toevoegen. Dit liet ik op zacht vuur 40 minuten pruttelen, terwijl ik herhaaldelijk in de pan roerde. Vergeet vooral niet om zout toe te voegen. 
2. Smelt de boter, en maak met een staafmixer een kruidenboter met de peterselie, boter en knoflook. 

   

   
   

3. Snijdt de fontina in kleine blokjes.
4. Mix de fontina en de kruidenboter door de hete polenta. Roer alles goed door. 

   

   
   

5. Voeg peper en zout naar smaak toe.
6. Schep een bescheiden hoeveelheid op je bord en serveer dit met een wildragout of met gestoofde kip met azijn (recept volgt volgende week).

Serveer met de kip van volgende week