Als ik vroeger als klein meisje vocht met mijn zussen, dan was het alles of niets. We trokken aan elkaars haren, knepen in elkaars vel, en zetten onze nagels heel diep in het lijf van de ander. Als jongste delfde ik regelmatig het onderspit, en dus werd het op enig moment een kwestie van vluchten: heel hard rennen naar de wc en op tijd de deur op slot zien te doen. Zeker als mijn middelste zus driftig werd. De tijd die zij nodig had om de koekenpan uit de keukenkast te trekken, was net voldoende om de gang in te rennen en met trillende handen het haakje er op te gooien. Om op de wc te wachten tot mijn ouders eindelijk thuis kwamen van de buren, van boodschappen doen of wat dan ook.
Als we vochten, dan was er niemand die bedacht "Hé, zullen we even pauze houden om wat appelsap te drinken?"
De appelsap kwam pas na het gevecht als we in het bijzijn van onze ouders net deden alsof we in hun afwezigheid heel lief hadden gespeeld. Terwijl het natuurlijk eigenlijk oorlog was. Zelfs al werd deze veroorzaakt door futiliteiten. Wie had aan de viltstiften van de ander gezeten? Wie had het laatste dropje gejat? Wie had stiekem op het knopje van de afstandbediening gedrukt waardoor we ineens naar de Hulk keken?
Het maakte allemaal niet meer uit als we na de appelsap met onze hockeysticks de straat op gingen om een wedstrijdje te spelen. Waar we ruzie om hadden gehad? We waren het alweer vergeten. Tot er enkele dagen later iets gebeurde waardoor we weer van voren af aan begonnen.
Waarom ik hier nu over begin? Nou, dat komt omdat ik hier ineens aan moest denken toen ik afgelopen weekeind naar de olympische spelen keek en me verbaasde over de aanwezigheid van de zus van Kim Jong-un op de tribune. Na meer dan vijftig jaar was zij het eerste lid van de familie van Kim die het Zuid Koreaanse land bezocht. Kim Yo-jong zat gemoedelijk tussen haar entourage te kijken naar de openingsceremonie van het grootste sportevenement dat toevalligerwijs wel op het grondgebied van aartsvijand nummer 1 plaatsvond.
Even bleek sport veel belangrijker dan jarenlange onenigheid. Even leken raketaanvallen verder weg dan ooit. Even bleek het mogelijk om met een gezamenlijk team te ijshockeyen voor een gemeenschappelijk doel. En om gezamenlijk te juichen. En wellicht straks ook nog een medaille in ontvangst te nemen.
Ik vond het bijzonder. En bijzonder vreemd. En even vroeg ik mij af of dit nu hún appelsapmoment was.
Perzische rijst met cranberry's
Dit recept is geïnspireerd op een recept uit Little Spice Jar. Het is echt een heerlijk recept ondanks dat er fruit in zit (hoe is het mogelijk?).
Gebruik wel goede kwaliteit rijst. In de algemeenheid geldt: hoe duurder de rijst, hoe beter de kwaliteit. O ja: denk er aan dat je de rijst even moet weken van te voren. Dit mag ook een hele avond. Hierná is het gerecht zo klaar.
Wat dit met het verhaal hierboven te maken heeft? Nou. In Korea eten ze ook graag rijst.
Wat heb je nodig voor 4-5 personen?
- 250 gram basmatirijst
- 100 gram gedroogde cranberry's (die van Albert Heijn zijn gezoet met ananassap, dat is voor dit recept niet erg)
- 2 witte uien
- 1 tl. kurkuma
- 1 tl. sumak
- 50 gram amandelsnippers of cashewnootjes
- wat zout
- wat wijnazijn
- 0,05 gram saffraan
- Spoel de basmati goed af onder de kraan. Laat de rijst vervolgens een half uur tot een uur in koud water staan.
- Breng water aan de kook. Voeg een lepel azijn toe en wat zout. Kook de rijst circa 6 minuten. Giet af en spoel na met koud water.
- Week de saffraan in circa 2 el. water.
- Snijd de uien in ringen en bak deze in een hoge koekenpan op laag vuur tot ze zacht zijn. Voeg dan de cranberry's, sumak en kurkuma toe. Bak dit even mee. Giet er een klein beetje water bij. Wacht tot het vocht is opgenomen door de cranberry's en schep alles in een bakje.
- Bak de nootjes goudbruin in een koekenpan. Schep in een bakje.
- Doe wat boter of olie in de koekenpan, schep hier de rijst op, dan het uien-cranberry-mengsel, daarna de nootjes en eindig met het water en de saffraan.
- Nu komt er iets spannends. Pak het deksel van de pan in met een theedoek. Zet de deksel op de pan, zet het vuur aan, en laat de rijst nog vijf minuten stomen.
- Schep alles goed door en serveer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten