Doe maar een tijdmachine. Chocolade met pindakaas en honing

Toen ik klein was had ik een vriendje genaamd P.

P. was exact even oud als ik op één maand na. Hij werd twee weken te vroeg geboren en ik twee weken te laat.

Onze ouders kenden elkaar goed. Maar toen onze moeders tegelijk zwanger raakten van ons, versterkte dat de vriendschap. Het betekende dat P. en ik van kleins af aan ook samen optrokken. Natuurlijk wel in het bijzijn van Sanne, zijn golden retriever, waar wij beiden dol op waren.

We waren niet elkaars allerbeste vrienden, maar brachten wel veel tijd met elkaar door. P. woonde bij mij om de hoek en we gingen naar dezelfde school. En alhoewel we niet in dezelfde klas zaten, kwam ik vaak tussen de middag bij hem en zijn ouders overblijven. We moesten dan wel altijd eerst twee ´gezonde´ boterhammen eten voordat we iets zoets mochten nemen. Dat herinner ik me nog goed, want thuis ging dat anders. Daar mochten we altijd alles op ons brood doen. In de praktijk betekende dat voor mij vaak leverworst of "spikkeltong" (iets dat toen ik later groot werd eigenlijk "salami" bleek te heten) en kwam ik uiteindelijk nooit aan het zoete beleg toe.

Met P. beleefde ik grote avonturen. We maakten hutten in het park en schaatsten op de vijver achter ons huis. We bestudeerden insecten die we in de tuin tussen de bielzen aantroffen. We vingen kikkervisjes en keken hoe ze langzaam kikker werden. We gingen met zijn ouders naar de Biesbosch om met een bootje te varen. Ik liet hem zelfs als eerste mijn kabelbaan uitproberen die ik in hun tuin had aangelegd en zelf niet helemaal vertrouwde. Zijn vader greep net op tijd in: vlak voordat P. uit de hoogste boom de diepte in sprong.

Kinderfeestje van P. Speurtocht in de Biesbosch. Hij staat links, en ik ben de blonde in het midden. 

Alhoewel de regen ons niet altijd tegenhield, speelden we ook wel in huis. Zo kwam ik er dankzij P. achter dat er in het konijnenvoer, dat ze in de garage hadden staan, hele lekkere zonnepitjes zaten die wij samen oppeuzelden. Daarna gingen we dan wel spelen in zijn kamer waar we de grote kinderencyclopedie lazen en hij mij van alles leerde over de aarde, over dinosaurussen (die hij heel goed na kon doen, net als vadertje Aarde), en over de natuur. Want dat had hij allemaal geleerd van zijn vader die net zo van bloemetjes en beestjes hield als hij.

Deze vriendschap duurde op deze wijze zo'n tien jaar. Totdat P. met zijn familie naar het oosten van het land verhuisde en wij niet veel later richting het zuiden gingen. Het contact verwaterde en verdween.

Onlangs was P. jarig: een kroonjaar. De dag erna zagen wij elkaar voor het eerst weer sinds onze basisschooltijd. Het was tijdens de herdenkingsdienst voor zijn vader die een week eerder totaal onverwachts was overleden bij een ongeluk.

Om te zeggen dat dit niet de manier was waarop ik onze reünie na al die jaren graag had gezien, lijkt mij een understatement.

Het verdriet van P. en zijn moeder, en de wetenschap welk verlies zij hadden geleden, was moeilijk om te zien. Maar tegelijkertijd was het ook mooi om tijdens de dienst de prachtige verhalen te horen over zijn vader. Verhalen die bij mij tal van herinneringen terugbrachten die ik hierboven heb beschreven. Het zijn herinneringen die hopelijk ook aan P. en zijn moeder iets van troost kunnen bieden. Al zal dat misschien nog eventjes duren. Soms zijn verhalen niet genoeg. Soms wilde je gewoon dat je de tijd kon terugdraaien.

******************

Het onderstaande recept had ik al voor deze week bedacht. Ik heb er alleen als extraatje wat zonnepitten aan toegevoegd. Gewoon uit een zakje. Niet uit het konijnenvoer.

Chocolade met pindakaas en honing

• 400 gram pure chocolade (65%)
• 100 gram boter
• 3 el pindakaas zonder suiker
• 1,5 el honing (plus een beetje)
• 125 gram gemengde ongezouten noten (zonder reclame te willen maken: ik had van Duyvis de cranberrymix met zonnepitten)
• 125 gram gepofte tarwe (met honing)

1) Smelt de chocolade au bain marie. Voeg de boter toe en laat dit ook smelten. Meng goed en voeg dan de pindakaas, honing, noten en haver toe.

2) Bedek een ovenschaal met bakpapier en stort hier de chocolademassa in. Schenk of druppel nog een paar streepjes honing over de bovenkant.

3) Laat dit 2-3 uur opstijven in de koelkast, snijd in stukjes en serveer!