Een paar weken geleden vertelde ik op mijn blog dat ik eenmaal per jaar voor mijn plezier een week kok ben op een kasteel (zie: mijn verhaaltje "Koken op het kasteel"). Dit doe ik tijdens een schildercursus waar eten voor de meeste gasten soms een even zo groot en belangrijk onderdeel van de vakantie vormt als het leren schilderen.
Voor mij betekent deze week dat ik 1 tot 2 maanden van tevoren al bezig ben met het samenstellen van een uitgebalanceerd menu. Ik blader al mijn kooktijdschriften van het voorgaande jaar door, check mijn kookboekenkast en zoek naar lekkere maaltijden met vlees of vis. Of vlees noch vis. Ik maak hele schema's met dagmenu's en schuif tot het allerlaatste moment met mijn recepten totdat ik echt tevreden ben en het idee heb dat ik een goed gevarieerd weekprogramma op papier heb. Dit is het moment dat ik mijn ingrediëntenlijsten naar de organisator van de schildercursus stuur en een lijstje maak met zaken die ik thuis nog moet aanschaffen.
De grap is dat ik -hoe gevarieerd mijn menu ook is- elk jaar een thema lijk te hebben in mijn gerechten. En meestal heb ik dat pas door als ik de organisator van de cursus vol verbazing hoor uitroepen: jeetje meid, heb je nóg meer ... nodig?
Ik blijk het thema van de week overigens wel elk jaar te veranderen. Waar ik twee jaar geleden liters slagroom (oeps...) en kilo's citroenen nodig leek te hebben, blijk ik dit jaar als thema "toetjes van koekjes" en "ui" te hebben.
En over die ui wil ik het vandaag hebben. Want wat heb ik zoal gemaakt deze week?
De eerste avond op het kasteel maakte ik een geitenkaassalade met een rode uien-compote (dit is het recept van deze week). Als eerste lunch op het kasteel had ik (uit de Delicious) wortel-kikkererwtenkoekjes gemaakt met (eigen inbreng) gefrituurde witte uien. Bij de tweede lunch op dinsdag volgde de plaattaart met Italiaanse worst, salie en....rode ui. En de derde avond op het kasteel had ik naast mijn kalfsvleesjes voor iedereen een zacht gestoofde rode ui met tijm en boter als bijgerecht. Daarnaast zat er deze week rode ui (fijn gesneden) in mijn bonensalade, bosui (gesnipperd) in de risotto primavera, witte ui (gepureerd) in de Indiase Saag en wat witte ui (in ringen) in mijn gehakt-crespelles van vrijdag.
Als ik het zo nareken denk ik dat we met elkaar zo'n 5 kilo ui op hebben gesnoept deze week! Dat is in ieder geval een stuk gezonder dan de liters slagroom uit mijn eerste jaar. En omdat ik de uien bijna altijd gaar (en niet rauw) geserveerd heb, heeft niemand er volgens mij last van gehad. En anders had ik dat zeer waarschijnlijk wel gemerkt (op wat voor manier dan ook...)!
Witlofsalade met kletsenbrood, geitenkaas en uien-compote. Voor 1 persoon.
· 1/3 stronkje witlof (of meer als je dat lekker vindt). In lange repen.
· plukje veldsla
· 3 kleine plakjes zachte geitenkaas (zo'n voorgesneden rolletje)
· 1 flinterdun plakje kletsenbrood (dit is heel compact noten/krentenbrood, dat bij een kaasplankje wordt gegeten)
· 1 rode ui in hele dunne ringetjes
· 3-4 el. gembersiroop
· roomboter (klein klontje)
· vers gemalen peper
· 1-2 el. balsamicoazijn
· 1-2 ingemaakte gemberballetjes (fijngesneden)
· wat olijfolie
Smelt de boter in een pannetje. Voeg de ui toe. Laat deze heel zachtjes smoren totdat de ringetjes zacht en gaar worden. Voeg dan de gember, het gembernat, de balsamicoazijn en de peper toe. Laat dit nog even zachtjes smoren tot het vocht verdampt is. Proef of je het lekker vindt, en voeg eventueel nog wat van de ingrediënten toe.
Verdeel de witlof over een bordje. Plaats in het midden een bosje veldsla en verdeel de drie stukjes geitenkaas over de salade. Maak de salade eventueel wat aan met wat balsamico en olijfolie (in die volgorde, anders glijdt de balsamico van je sla af).
Schep de uiencompote op de veldsla en geitenkaas. Steek het kletsenbroodje in de sla en serveer!
Overigens is het geen probleem als je het kletsenbrood niet kunt vinden. Dan gebruik je het gewoon niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten